อกแปลบแสบทรวงร้าว ดิ้นแดด้าวคราวมลาย รักสิ้นสวาทหาย ประหนึ่งคล้ายมีดกรีดทรวง เยื่อใยใครนั้นเล่า เคยรักเจ้ากว่าทั้งปวง เจ้าหลอกบอกรักลวง ให้ข้าห่วงหวงสุดใจ คำหวานปานน้ำผึ้ง ที่ตราตรึงซึ้งทรวงใน แท้เทียบเปรียบกับไฟ สุมอกไหม้มวยฤดี ท้ายเหลือเพียงถ่านเถ้า ฟืนกองเก่าและทุลี จำเจ็บชั่วชีวี ว่ารักนี้ทำร้ายใจ