30 สิงหาคม 2545 18:41 น.
นักเดินทาง(Skeczys)
น้ำทิพย์โปรย โพรยพร่าง พราวระยับ
วะวิบวับ เป็นเม็ด ละอองฝน
กระทบดิน กลิ่นหญ้า พาระคน
แล้วเริ่มต้น บรรเลง เพลงระบำ
เสียงมณฑก ร้องรับ เป็นจังหวะ
อักขระ ฟังดู แล้วน่าขำ
ต้นประดู่ ลู่กิ่ง ออกร่ายรำ
ตามฝนพร่ำ ทำนอง ของดนตรี
ต้นหญ้าอ่อน ผ่อนก้าน ให้พัดพริ้ว
สะบัดปลิว ลิ่วลม ดูสมศรี
สายลมเปรียว เกี้ยวหญ้า เริงวารี
สุนทรี ขจีทั่ว ดูเพลินตา
มฤคา ตาหวาน กระโดนเต้น
ออกวิ่งเล่น ดีดแข้ง สะบัดขา
รับพรพรหม ชมระบำ ฉ่ำอุรา
จนตัวล้า เหนื่อยอ่อน ผ่อนเอนกาย
ดนตรีเอื่อย ฝนซา พาเมฆหลบ
แสงกระทบ พสุธา ตาวันฉาย
สรรพสิ่ง หยุดเต้น เล่นรำร่าย
แล้วชมสาย เส้นรุ้ง จรุงใจ
28 สิงหาคม 2545 21:38 น.
นักเดินทาง(Skeczys)
พัดเพียงแผ่ว ผิวผ่าน พรมระเรื่อย
สายลมเอื่อย เฉื่อยฉิว สะท้านหนาว
ใบไผ่พลิ้ว ปลิวผิว ลมเป็นเพลงยาว
คอยเกี้ยวสาว ดอกหญ้า ลู่ลมอาย
ฝูงแมงปอ ล้ออ้อ อยู่ริมรั้ว
ลงทิ้วตัว เกาะยอด ไม้หลากหลาย
หมู่ผีเสื้อ ร่ายรำ พร่ำกรีดกราย
เฉิดฉินฉาย เกี้ยวไม้ ดอกประทิน
ยินสายน้ำ พร่ำรัก กระซิบเสียง
ส่งสำเนียง เคียงคู่ หมู่กรวดหิน
เหล่ามันฉา หยอกล้อ กอนลิน
รวยระริน รื่นรัก ละลานตา
นกเขาคู่ ชู้ชื่น บนยอดไม้
เถาวัลย์ไพร ไหวเกี่ยว กอดพฤกษา
มยุรี แพนเกี้ยว มยุรา
เพลินอุรา รมณ์รัก ทุกถิ่นงาม
28 สิงหาคม 2545 21:36 น.
นักเดินทาง(Skeczys)
สามสายสีเสียดเอื้อน โศกครวญ
สะอึกอื้นโหยหวน ร่ำไห้
หวานวะแว่วปนโศก ศัลย์นา
ใครสดับสำเหนียกไว้ จับซึ้งจิตนาน
สามสายสีเสียดเอื้อน ซึ้งสะเทือนทั่วทรวงใน
โหยหหวนรัญจวนใจ สุดโศกเศร้ามิสร่างซา
เสียงแว่วแผ่วเพียงผ่าน ติดใจนานหวานวิญญา
ซาบซึ้งตรึงติดตรา โอ้สามสายซอเสียงทอง
28 สิงหาคม 2545 21:29 น.
นักเดินทาง(Skeczys)
งามกรอง ผ กาแก้ว รุ จิ แผ้ว ณ กลิ่นหอม
หมู่ภุม (ม) รินตอม ฤ ดิ รื่น สุ คนธาร
พลิ้วพลิ้ว ล ดาเกี่ยว บ ท เหนี่ยว เป็นเกลียวหวาน
เหนือไม้ สุ สำราญ ว น ครึ้ม ข จีพง
กิ่งไกว กระแตเกาะ จะเสนาะ เพราะ บุหรง
เก้งกวาง ณ กลางดง ก็ระรื่น สบายกาย
ธารา น ธีเชี่ยว ก ช เกี่ยว ธ ฝั่งฝาย
รินผ่าน ปะ หินทราย ก็ จะ ขั้น ณ ชั้นตอน
ยูงป่า ระหงงาม ว ร ยาม ประ ภัสสร
ลำแพน ณ หางอ่อน อ ร ชร พิ ไลพรรณ
ฟ้ารอง อ ร่ามเรือง ละเมลื่อง รุจีวรรณ
สวยใส จะ ใฝ่ฝัน ค ค นางค์ ข จิตแดน
แดงผล ตะ ขบดิน ก ร พินธุ์ มิเหมือนแม้น
สุกหวาน จะ ทานแทน ม ธุป่า ณ กลางไพร
เขียวเข้ม ณ หญ้าสด ม ร กต จะ พริ้วไหว
ท้องทุ่ง ธ ทอดไพร ชุ ติ กว้าง มิ เห็นปลาย
สมบูรณ์ อุ ดมพง ผ ล ดง มีหลากหลาย
หวานเปรี้ยว ผลิเรียงราย น ร ได้ จะ เก็บกิน
ชุ่มชื่น ระ รื่นจิต ผิ ส ถิต ณ แดนอินทร์
งามพง และ งามสินธุ์ วร ลักษณ์ ถ วิลหา
28 สิงหาคม 2545 21:25 น.
นักเดินทาง(Skeczys)
กระสุนสาดเลือดกระจายใส้ทะลัก
กระดูกหักหัวระเบิดสมองไหล
ตาถลนจนถลึงหลุดไปไกล
ทั้งเครืองในล้วนเละเหลือระอา
ทั้งปอดหลุดตับขาดดังฉาดฉับ
ม้ามขยับย้ายข้างไปซ้ายขวา
ปอดขยี้สีเลือดเปื้อนพสุธา
ดูบาดตาหูหัวทั่วทั้งตัว
หน้าส่วนตัว
884
