8 เมษายน 2551 16:38 น.
นักเขียนเกรียนสามด้าน
เหล่าคำสอนพ่อวอนลูกให้ผูกจิต
อย่าได้คิด "พูดปด" เป็นนิสัย
พูดความจริงเป็นสิ่งดีจักมีชัย
... จงจำไว้ให้มั่นจากวันนี้
แต่เหตุใดไฉนพ่อชอบทำผิด
ใช้ชีวิตด้วยคำลวงไม่ห่วงศักดิ์ศรี
พูดโกหกเป็นรายวันฉันรู้ดี
... ทุกครั้งที่ฉันเอ่ยถามพ่อเรื่อยมา
"พ่อจ๋าพ่อพ่อทำงานเหนื่อยบ้างไหม"
พ่อโกหก ... บอกว่า"ไม่"ไร้ปัญหา
ทั้งทั้งที่ฉันเห็นด้วยสายตา
... ฉันเห็นว่าพ่อนั้นเหนื่อย ... แทบขาดใจ
"พ่อจ๋าพ่อไม่ทานข้าวไม่หิวหรือ ?"
พ่อโกหก ... บอกเด็กดื้ออย่าสงสัย
พ่ออิ่มหนำสำราญอย่าห่วงใย
... ลูกจงทานไปเถิดทั้งข้าวปลา
เพิ่งมารู้ในวันที่เป็นผู้ใหญ่
พ่อโกหกด้วยหัวใจแสนห่วงหา
แม้ต้องทนทรมานเกินเยียวยา
... ขอเพียงว่าลูกสบายก็เกินพอ
เสียสละ ... ทุกสิ่งทิ้งได้หมด
ยอมทนอด ... แม้ลูกไม่ร้องขอ
คอยยินดี ... กับความสุขที่เฝ้ารอ
... นอนหลับตา "เมื่อลูกพ่อเป็นคนดี"