27 สิงหาคม 2553 08:02 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ฉันขับรถโดยสารแถวย่านนี้
วันเดือนปีวิ่งผ่านมานานแล้ว
หนทางไกลชนบทจรดแนว
เป็นทิวแถวทอดยาวทุกคราวมอง
แม้อยู่ไกลความเจริญเกินไปบ้าง
แม้หนทางยากไร้จิตไม่หมอง
ด้วยความเอื้ออารีมีครรลอง
ไม่เป็นสองรองใครแต่ใดมา
ด้วยน้ำใจชนบทหมดจดนัก
ต่างยิ้มทักทายกันวันเจอหน้า
ต่างเรียกพี่เรียกน้องมองสายตา
ด้วยทีท่าอบอุ่นและคุ้นเคย
เขาเป็นชายร่างใหญ่หัวไหล่กว้าง
ขึ้นกลางทางวางท่าทำหน้าเฉย
สวมแว่นดำปิดตาท่าละเลย
ไม่เอื้อนเอ่ยวาจาต่อหน้าใคร
กระจกหลังเห็นเงาเขานั่งนิ่ง
ตอนรถวิ่งไม่สนคนไหนไหน
แม้คนแก่เด็กน้อยห้อยโหนไป
ไม่สนใจลุกให้นั่งสักครั้งเดียว
เขาทำตัวไร้น้ำใจมากไปแล้ว
ไม่มีแววรู้สึกนึกแลเหลียว
ความรู้สึกฉันมีเริ่มตีเกลียว
อยากจะเหนี่ยวคอถามเรื่องน้ำใจ
เขาลุกขึ้นกดออดให้จอดรถ
ตาฉันจดจ้องมองเพราะตรองไว้
พอเขาก้าวเท้าลงตรงบันได
ฉันเหยียบเบรครถไปในทันที
เขากระเด็นหลุดออกไปนอกรถ
ฉันยังจดจำภาพตราบวันนี้
ร่างเขากลิ้งตรงหน้าขาไม่มี
ขาเหล็กที่ฉันเห็นกระเด็นลอย
...................
(ไร้อันดับ)
20 สิงหาคม 2553 10:52 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
คืนวันนั้นฉันผ่านสะพานพุทธ
ฉันมาหยุดมองวิวเหนือทิวน้ำ
จากห้องเช่าเก่าเก่าเหงาประจำ
บางคืนค่ำยืนมองท้องธารา
มองเห็นรถหยุดวิ่งมาทิ้งถุง
ฉันเลยพุ่งลงไปมือไขว่คว้า
เอื้อมมือดึงถุงใหญ่จนได้มา
หัวเราะร่าเข้าฝั่งแล้วนั่งมอง
เปิดถุงใหญ่ใบนั้นก็พลันเห็น
แม่เนื้อเย็นคุดคู้ดูหม่นหมอง
อยู่ในถุงโดนทิ้งวิ่งประคอง
อ้อ นวลน้องเนื้อเย็นเป็นอย่างไร
น่าสงสารจริงหนาแก้วตาพี่
ชวนคนดีกลับห้องน้องเอาไหม
เจ้าหลับตาพยักหน้าบอกว่าไป
พี่ดีใจเจียนขาดวาดวิมาน
เงินที่เหลือตอนนี้มีสี่ร้อย
ซื้อมุ้งน้อยเสื่อถักเขาจักสาน
เหลือห้าสิบซื้อข้าวเอาสองจาน
แล้วกลับบ้านกินอิ่มนอนยิ้มเพลิน
เช้าขึ้นมาหาข้าวให้เจ้าก่อน
เธอยังนอนเหนื่อยล้าทำท่าเขิน
ฉันออกไปทำงานไม่นานเกิน
ขากลับเดินผิวปากเพลงฝากใจ
กลับถึงบ้านชุดใหม่เธอใส่อยู่
ทรงผมดูงดงามตามสมัย
นั่งทาเล็บสีงามแม่ทรามวัย
เหลือบมองไปทั่วห้องต้องโศกา
ทั้งทีวีเครื่องเก่าที่เหลาเหย่
พัดลมเกตัวเก่าใช้เป่าขา
ยามเหน็ดเหนื่อยจากงานแต่นานมา
เคยพักตาผ่อนกายคลายอารมณ์
กระปุกเงินหัวนอนตอนนี้แตก
เธอไปแลกชุดใหม่สุขใจสม
ฉันหมดเงินหมดของต้องนอนซม
เธอนั่งชมตัวเองไม่เกรงใจ
ฉันหยิบถุงใบเก่าที่เขาทิ้ง
รอเธอนิ่งนอนหลับจึงจับใส่
แล้วมัดปากถุงนั้นในทันใด
รีบนำไปที่เก่าเก็บเจ้ามา
********
ฉันแอบเห็นผู้ชายคล้ายคล้ายโง่
เขาโดดโผพุ่งไปมือไข่วคว้า
เอื้อมมือจับถุงใหญ่ในเวลา
หัวเราะร่าเหมือนฉันเมื่อวันวาน
-----------------
(ไร้อันดับ)
11 สิงหาคม 2553 15:18 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ณ ที่หนึ่งตรงที่ยังมีแม่
รักเที่ยงแท้ยิ่งใหญ่ยังไพศาล
เหนือท้องฟ้าพื้นสมุทรสุดสายธาร
รักผลิบานหอมกรุ่นอบอุ่นใจ
ความโอบเอื้ออารีมีให้ลูก
ความพันผูกลูกแม่มากแค่ไหน
ความเมตตาค่ายิ่งกว่าสิ่งใด
ทุ่มเทให้ลูกน้อยเจ้ากลอยตา
แม่ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูเจ้า
ทุกวันเฝ้าพุ่มพวงคอยห่วงหา
ปัดเหลือบยุงลิ้นไรให้ลูกยา
ปรารถนาเจ้าสุขไร้ทุกข์ตรม
เมื่อลูกทุกข์กลับมาชายคาบ้าน
แม่พร้อมต้านความทุกข์ให้สุขสม
เมื่อลูกเจ็บเจ็บตามดุจหนามคม
ตำจนจมใจแม่แทบแพ้ตาม
เมื่อลูกยังมีแม่พร้อมแก้ไข
เรื่องยิ่งใหญ่เกินแก้เพียงแม่ถาม
กับสายตาปรานีที่ตีความ
จะไม่คร้ามเกรงยิ่งในสิ่งใด
ณ ที่หนึ่งตรงที่ไม่มีแม่
ลูกจะหารักแท้ได้แค่ไหน
เพียงสักครึ่งรักแม่ลูกแน่ใจ
ลูกจะให้ชีวิตแม้ปลิดปลง
-----------
(ไร้อันดับ)
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
2047
