31 กรกฎาคม 2553 13:37 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
เปิดโรงเรียนฝึกฝนคนอกหัก
ให้รู้หลักความคิดชีวิตได้
รับสมัครครูก่อนไม่นอนใจ
ถ้าหากใครคิดจักสมัครมา
ต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญการอกหัก
ที่พลาดรักอย่างน้อยสักร้อยกว่า
เคยสมหวังได้บ้างบางครั้งครา
แล้วเสียท่าถูกทิ้งให้ยิ่งตรม
ต้องผ่านการคร่ำครวญและหวนไห้
น้ำตาไหลรินหนักเพราะรักขม
ต้องเคยเศร้าเหงาจิตติดระทม
ต้องเคยก้มกราบกรานศาลเพียงตา
ถ้าคิดฆ่าตัวตายมาหลายครั้ง
แต่ก็ยังรอดได้ไม่ใบ้บ้า
มีคะแนนแถมให้ใช้พกพา
จงรีบมาสมัครคัดเป็นครู
หากหญิงชายคนใดใจมุ่งมั่น
สมัครกันวันนี้อาจมีคู่
คุณสมบัติที่คัดใช้วัดดู
หลักฐานผู้อกหักรักงมงาย
ด้วยครูใหญ่คนนี้ยินดียิ่ง
เพราะถูกทิ้งอกหักรักสลาย
เปิดโรงเรียนหาเพื่อนไว้เตือนกาย
เลิกอับอายขายหน้าประชาชี
-------------
(ไร้อันดับ)
22 กรกฎาคม 2553 15:58 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
เสียงขุดดินดึกดื่นในคืนมืด
ใต้พรรณพืชปกคลุมเป็นพุ่มใหญ่
เงาเลือนรางร้างลับกับแสงไฟ
หวาดหวิวไหวใครกันที่ฟันดิน
เสียงกระทบจอบดังฟังสะท้าน
อยู่ในย่านริมทางที่ห่างถิ่น
สะเทือนลั่นครั่นครืนดุจกลืนกิน
วิญญาณสิ้นหนทางคนกลางคืน
เสียงเล่าลือกันว่าริมป่านี้
มีร่างที่ถูกมัดยากขัดขืน
เขาต่อสู้ดิ้นรนทนกล้ำกลืน
แต่สุดฝืนร่างรอดจนปลอดภัย
ภายใต้เสียงโหยหวนชวนสยอง
ที่ดังล่องลอยลับเกินนับได้
คืนที่ฟ้ามืดมิดปิดบังใคร
คนที่ใจนึกหวาดไม่อาจเจอ
เสียงขุดดินดึกดื่นทุกคืนค่ำ
ใต้เดือนต่ำย่ำเท้าถึงคราวเผลอ
เสียงนกแสกแทรกลำคอยบำเรอ
รอเพียงเธอเจอร่างริมทางเดิน....
-------------
(ไร้อันดับ)
18 กรกฎาคม 2553 10:08 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ร่างหญิงสาวชุดดำเขาจำได้
โบกมือไกวให้เขาเข้าไปรับ
ดูเวลาตีหนึ่งคงพึ่งกลับ
เขาจึงขับรถเลียบเข้าเทียบทาง
เธอเดินลงตรงมาที่หน้ารถ
ความมืดบดบังมิดแทบปิดร่าง
ชุดสีดำคืนค่ำคล้ายอำพราง
ดูเลือนรางกลางดึกให้นึกตาม
เสียงของเธอเย็นจังจากหลังเบาะ
เธอหัวเราะเบาเบาเมื่อเขาถาม
แล้วบอกทางที่ไปใกล้อาราม
บอกชื่อนามวัดแขกเลยแยกไป
เขาออกรถอดใจยังไม่จ้อง
แต่อยากมองให้เห็นเป็นไฉน
หน้าของเธอเห็นชัดคงมัดใจ
หรืออย่างไรใคร่รู้อยากดูเลย
รถออกตัวมาหน่อยจนคล้อยหลัง
ชำเลืองรั้งมองทางทำวางเฉย
ไฟสะท้อนตอนหลังเหมือนดังเคย
สายตาเผยภาพเห็นดูเด่นมา
ใบหน้าซีดเซียวขาวเหมือนหนาวสั่น
ดวงตาพลันหลุดออกมานอกหน้า
เลือดทะลักจากจมูกติดลูกตา
ริมฝีปากเปิดอ้าดุจท้าทาย
เขาตะโกนลั่นหลุดแล้วหยุดนิ่ง
ล้มตัวกลิ้งวิ่งย้อนไปนอนหงาย
ยังจดจำค่ำคืนยื่นความตาย
จนเธอกลายเป็นผีตามพี่มา....
-----------------
(ไร้อันดับ)
8 กรกฎาคม 2553 15:09 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
จากก้อนเนื้อก้อนนั้นในครรภ์แม่
ที่อ่อนแอเปราะบางในร่างใส
ทุกทุกวันใครเล่าเฝ้าห่วงใย
ด้วยจิตใจจดจ่อรอเวลา
อยากได้เห็นหน้าเจ้าสักคราวหนึ่ง
ใบหน้าซึ่งดวงใจใคร่ปรารถนา
ด้วยหลงรักเจ้าแล้วนะแก้วตา
เพราะคุณค่าพุ่มพวงเหนือดวงแด
แม่ไม่เคยเข้าใจสิ่งใดนัก
เหตุที่ยายฟูมฟักบอกรักแม่
พอมาถึงวันนี้ที่อ่อนแอ
จึงพ่ายแพ้แก่รักที่ถักทอ
ว่ายายเจ้ารักแม่มากแค่ไหน
แม่ทำให้ยายต้องร่ำร้องขอ
แม่เหยียบย่ำน้ำใจยังไม่พอ
ยังเที่ยวก่อทุกข์ร้อนให้อ่อนแรง
เพราะความรักที่แม่ให้แก่เจ้า
คงเทียมเท่ารักยายไม่หน่ายแหนง
แม้ความรักที่ให้เหมือนไม่แพง
แต่แสดงออกสิ้นทั้งวิญญาณ
เมื่อเจ้ามีลูกเจ้าจะเข้าจิต
ถึงชีวิตต้องดับยังขับขาน
แม้จะต้องทุกข์ท้อทรมาน
จะสืบสานรักแท้อย่างแน่ใจ
---------
(ไร้อันดับ)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
หน้าส่วนตัว
2158
