28 มิถุนายน 2552 18:06 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ภาพแม่อุ้มลูกวางตรงกลางเบาะ
เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากจากปากน้อย
เท้าทารกเหยียดดันก็พลันลอย
สองเท้าซอยถี่ถี่เหมือนดีใจ
แม่หัวเราะเอื้อมมือถือข้อเท้า
แล้วเลื่อนเอาวงหน้าเข้ามาใกล้
บรรจงจูบเท้าเจ้าผู้เยาว์วัย
จมูกไล้เท้าลูกรักผูกพัน
รอยจูบบนฝ่าเท้าช่างร้าวลึก
ความรู้สึกเกิดแด่แม้ในฝัน
เป็นความรักจากในใจอนันต์
เพราะเจ้านั้นมีค่ากว่าดวงแด
มาบัดนี้สองเท้าเจ้าใหญ่ยิ่ง
เหยียบทุกสิ่งเหยียบได้แม้ใจแม่
ที่ถนอมกล่อมเจ้าเฝ้าดูแล
ยอมแม้แต่ชีวิตแทบปลิดปลง
เท้าของเจ้าพาไปในทางชั่ว
สิ่งเมามัวไร้ค่ามันพาหลง
เจ้าวางเท้าบนพื้นยืนทะนง
ช่างยิ่งยงยิ่งใหญ่กว่าใครเทียม
กับรอยจูบรอยนั้นมันคงลบ
เจ้าบรรจบพบชีวิตคิดว่าเยี่ยม
เจ้าทอดทิ้งหัวใจแม่ไหม้เกรียม
แต่ใจแม่ยังเปี่ยมเตรียม อภัย
------------
(ไร้อันดับ)
27 มิถุนายน 2552 12:16 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ฉันถูกทิ้งในเมืองที่เฟื่องฟุ้ง
ทุกคนมุ่งค้นหาเหมือนล่าฝัน
เที่ยวกอบโกยไข่วคว้าสารพัน
วัตถุผันเปลี่ยนจิตอนิจจา
ฉันถูกทิ้งในเมืองที่เคืองขัด
อัตคัดน้ำใจบนใบหน้า
ถึงมียิ้มแต่ใจไม่ศรัทธา
น้ำมิตรพาห่างเหินจนเกินมอง
ฉันถูกทิ้งในเมืองที่เรืองรุ่ง
ทุกคนยุ่งแต่การงานทั้งผอง
เหมือนหุ่นยนต์ที่ทำย้ำครรลอง
เกินประคองดูจิตคิดอย่างไร
ฉันถูกทิ้งในเมืองที่เนื่องด้วย
คนร่ำรวยแบ่งชั้นจนหวั่นไหว
จากสายตาชาเย็นเห็นแต่ไกล
ทอดถอนใจเพราะห่างต่างพวกเธอ
ฉันถูกทิ้งในเมืองที่เปรื่องปราด
คนฉลาดมากมายหมายเสนอ
ใช้ความรู้ค่าล้ำมาบำเรอ
หวังชะเง้อเอาเปรียบเหยียบย่ำคน
ฉันถูกทิ้งในเมืองที่เฟื่องฟ้า
แต่น้ำตามันไหลในทุกหน
มองภาพเลือนเตือนคิดด้วยจิตตน
จะอดทนต่อไปอย่างไรกัน...
------------
(ไร้อันดับ)
13 มิถุนายน 2552 14:10 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
อุ่นอันใดในหล้าที่ว่าอุ่น
ไม่ละมุมทดแทนเท่าแขนแม่
ที่ตวัดโอบร่างอย่างดูแล
ยามลูกแพ้ด้วยฤทธิ์พิษสังคม
มือแม่นั้นโอบมาจากบ่าซ้าย
แนบเรือนกายกลางหลังฝังความขม
ตบเบาเบาหมายให้ไล่ความตรม
ดุจสายลมอบอุ่นละมุนละไม
น้ำตาลูกรินลงอยู่ตรงหน้า
แม้เหนื่อยล้าเจ็บท้อเพียงขอให้
รอยกอดนั้นลึกล้ำมาค้ำใจ
ตลอดไปชั่วกาลนานนิรันดร์
ลูกวันนี้อยู่อย่างห่างคนกอด
คำพร่ำพลอดห่วงใยไกลเกินฝัน
แขนที่โอบแนบสนิทติดชีวัน
ก็มีอันจากไปในเวลา
ลูกจะรอวันหนึ่งถึงวันนั้น
วันที่ฝันอบอุ่นยังกรุ่นฟ้า
วันที่ต้องทดท้อต่อชะตา
วันเหว่ว้ามาเตือนเยือนชีวี
ลูกจะหยิบมือแม่วางกลางศีรษะ
อย่าปล่อยนะวางไว้ตรงใจนี่
ด้วยความรักศรัทธาและปรานี
ให้ลูกนี้ยืนหยัดในบัดดล...
------------
(ไร้อันดับ)