30 พฤศจิกายน 2551 20:45 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
๑.ได้ยินข่าวเรื่องสินค้าขาแทบทรุด
สินค้าหยุดในโกดังฟังว่าขาน
การขนส่งส่งไม่ได้ใจแหลกลาญ
จะไหว้วานผู้ใดให้ช่วยที
เขาบอกว่ามีมวลชนคนมายึด
มาประพฤติเรียกร้องสองสามสี่
ให้ใครนะออกไปในวลี
เปลี่ยนรัฐที่ดีขึ้นใหม่ให้ผู้คน
เมื่อสินค้าที่ตกลงส่งไม่ได้
คงต้องไปให้เขาปรับเริ่มสับสน
เงินลงทุนที่กู้เขาเราอับจน
เลิกดิ้นรนได้แต่คิดปิดกิจการ
๒. ป้ายประกาศเลิกจ้างงานเมื่อวานติด
สมนั่งคิดทำอย่างไรไปว่าขาน
บอกลูกเมียได้อย่างไรใจทัดทาน
ข้าวอาหารหาอย่างไรให้ลูกเมีย
ค่าน้ำไฟค่าเช่าบ้านนานมาแล้ว
พลัดป้าแก้วเจ้าของบ้านเนิ่นนานเสีย
ค่าเทอมลูกที่ต้องให้ใจอ่อนเพลีย
แสนละเหี่ยทำอย่างไรได้เงินมา
๓. ณ. มุมมืดข้างตึกเก่าเฝ้าระทึก
รอจนดึกจนดื่นคืนผวา
เห็นเหยื่อสาวก้าวท้าวจากศาลา
สมเงื้อง่าอ้าสุดแขนแล้วแทงลง
---------------
(ไร้อันดับ)
29 พฤศจิกายน 2551 08:20 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
เธอเคยถามคำนั้นจำได้ไหม
เพราะเหตุใดที่ฉันนั้นมาหา
เฝ้าฟูมฟักดูแลกันวันผ่านมา
จากสายตาเหมือนฉันคิดจิตสัมพันธ์
เธอยังถามว่ามีใจให้เธอหรือ
หรือยึดถือเธอเป็นเพื่อนที่เตือนฉัน
หรือยึดถือว่าพี่น้องเพื่อนพ้องกัน
หรือยึดมั่นเรื่องรักชักแปลกใจ
เมื่อเธอถามฉันตรงตรงคงต้องตอบ
หัวใจบอกตอบเฉลยเอ่ยดีไหม
ตอบว่าเกิดตรงกลางความห่วงใย
ที่เธอให้กับฉันวันผ่านมา
ฉันล้มเหลวระหว่างกลางทางชีวิต
ช่วงที่คิดไม่มีใครให้ห่วงหา
ยอมรับฟังคนกำลังหลั่งน้ำตา
แต่พบว่ามีอีกคนอดทนฟัง
เหมือนเปลวเทียนส่องแสงแรงชีวิต
เหมือนเข็มทิศช่วยชี้มีความหวัง
เหมือนคุณค่าที่ลับคืนกลับยัง
เหมือนพลังใจเริ่มเพิ่มอีกที
ถ้าเธอถามว่ารักจากตรงไหน
คงตอบได้ว่ารักจากในนี้
จากหัวใจที่ยอมพร้อมภักดี
แม้กี่ปีมีรักมั่น"ฉันสัญญา"
-----------
(ไร้อันดับ)
27 พฤศจิกายน 2551 20:03 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
พ่อทุ่มเทดวงใจห่วงใยลูก
พ่อเฝ้าปลูกฝังจิตให้คิดเห็น
ตามรอยเท้าก้าวย่างทางลำเค็ญ
พ่อยังเป็นตัวอย่างสร้างทางเดิน
แม้ลมแรงฝนตกหนักดังปักเนื้อ
หยดหยาดเหงื่อหลั่งไหลใต้โขดเขิน
ลมพายุพัดกระหน่ำช้ำจนเกิน
ผ่านเผชิญเพื่ออะไรให้คำนึง
พ่อเดินดงพงป่าแม้ล้ามาก
ทั้งเหนื่อยยากทางกันดารผ่านไปถึง
ตัดถนนสร้างฝายหมายใจดึง
อาชีพจึงก่อกำเนิดเกิดขึ้นมา
พ่อนำเอาหญ้าแฝกแทรกเศรษฐกิจ
พ่อยังคิดฝนหลวงเพราะห่วงหา
สร้างน้ำใหม่กังหันชัยพัฒนา
สร้างคุณค่าความพอเพียงเลี้ยงสังคม
เนิ่นนานนักที่พ่อได้ต่อสู้
อดทนอยู่กับปัญหาล้าสะสม
เป็นพลังแห่งแผ่นดินดั่งอินท์พรหม
ร้อยผสมรวมศรัทธาประชาไทย
แต่วันนี้สายตาพ่อเหม่อมองคิด
ทั้งชีวิตเหนื่อยยากมากเพียงไหน
ลูกวันนี้กับฆ่ากันจนบรรลัย
เหงื่อที่ไหลใจที่หลั่งหรือพังลง
--------------
(ไร้อันดับ)
16 พฤศจิกายน 2551 18:59 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ราชสีห์อวดคำรามอยู่ตามป่า
คชสารอวดงาที่กล้าแกร่ง
หมีตัวใหญ่อวดกำลังยังแข็งแรง
เจ้านกแร้งอวดสายตาข้ามองไกล
เหล่าไก่ป่าอวดเสียงขันกันตอนเช้า
งูแมวเซาอวดพิษคิดหลับใหล
กวางตัวน้อยอวดเขาเข้าพงไพร
เสือตัวใหญ่อวดวิ่งไวไล่กวางมา
เต่าทะเลอวดกระดองให้ลองเคาะ
หมาทะเลาะอวดคมเขี้ยวที่เรียวกว่า
นกอินทรีอวดบินสูงมุ่งนภา
ฝูงหมาป่าอวดกันล่าตั้งท่าไป
มัศยาอวดลวดลายหลายหลากสี
ปฐพีอวดสีสันของพรรณไม้
ทะเลอวดคลื่นลมระทมใจ
จันทร์ไสวอวดแสงเย็นเด่นงามตา
เด็กตัวน้อยอวดคำด่ามันน่าแปลก
สังคมแหลกอวดวัตถุบรรลุหา
หญิงสาวอวดเนื้อนวลชวนมายา
คนชราอวดอัตตาค่าของกู
ฉันอวดเธอด้วยดวงใจใสสะอาด
ฉันอวดวาดความฝันวันเคียงคู่
ฉันอวดคำขอแต่งงานวานรับรู้
เธอบอกดูเหมือนจำอวดฉันปวดใจ
----------------
(ไร้อันดับ)
15 พฤศจิกายน 2551 10:01 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ความหนาวเย็นเด่นชัดสัมผัสเนื้อ
ลมจากเหนือพัดลู่ลงสู่ใต้
ความหนาวเหน็บเจ็บเย็นเข่นดวงใจ
ร่างสั่นไหวกายสะท้านต้านแรงลม
ไร้ผ้าผวยผิงไฟไล่ความหนาว
นั่งนับดาวจากฟ้าต่างยาขม
ลมหนาวขีดกรีดร่างดั่งสร้างปม
น้ำค้างพรมข่มความหนาวปวดร้าวกาย
เฒ่าชราเหมือนนั่งหลับกับความหนาว
ไร้เรื่องราวไร้สำเนียงไร้เสียงสาย
ความสงัดจัดเป็นกรอบรอบความตาย
อาทิตย์ฉายแต่กายลับดับชีวี
เด็กน้อยนอนในอู่กู่เสียงร้อง
ความหนาวต้องเรือนกายไม่คลายหนี
ขอผ้าผวยจากผู้ใดให้คนดี
ผ่านราตรีมีความหนาวเป็นจ้าวเรือน
แม่และพ่อปลดผ้าผวยช่วยห่มลูก
ไร้แม้ฟูกไร้หมอนต้องนอนเกลื่อน
หรือชะตาฟ้ากำหนดจดเลอะเลือน
หนาวสะเทือนเลือนลับดับภวังค์
กราบไหว้วอนเทวาถ้าศักดิ์สิทธิ์
เนรมิตผ้าห่มให้สมหวัง
ทอนความหนาวจากกายสายลมชัง
ถึงฝากฝั่งวันพรุ่งนี้ที่หายใจ
---------------
(ไร้อันดับ)
หน้าส่วนตัว
2302
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
