23 ธันวาคม 2551 19:49 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่เหมือนใจคิด
สิ่งที่ติดอาจไม่ใช่เพราะใจหมาย
สิ่งทีเจ็บอาจไม่ใช่ใกล้จะตาย
สิ่งที่คล้ายอาจไม่ใช่เมื่อได้มา
ฉันเหมือนยืนอยู่เดียวท่ามเกลียวคลื่น
ต้องกล้ำกลืนคลื่นลมโถมเข้าหา
คลื่นลูกแล้วลูกเล่าเจ้าโกรธา
สาดซัดพาจิตสำนึกให้สึกไป
จากที่เคยทำอะไรให้ใครอื่น
เคยหยิบยื่นความอารีที่มีให้
เคยถนอมคนรอบข้างอย่างห่วงใย
เคยตั้งใจทำอะไรให้สังคม
แต่สิ่งที่พบเห็นเริ่มเด่นชัด
ได้สัมผัสความจริงยิ่งยาขม
ความศรัทธากับชีวิตเริ่มติดตม
กลับผสมเป็นแนวทางสร้างขึ้นมา
สร้างคนที่ไม่สนอะไรในชีวิต
เพียงแต่คิดจิตสบายคลายปัญหา
ใครจะเป็นอย่างไรไม่นำพา
มันอ่อนล้ากว่าจะสนคนรอบตัว
เพียงขอมีชีวิตตามคิดชอบ
เพียงขอตอบตัวเองไม่เกรงทั่ว
เพียงกระทำตามใจไม่เคยกลัว
แต่ยังมัว "ร่ำไร" ทำไมเรา
--------------
(ไร้อันดับ)
18 ธันวาคม 2551 21:29 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
หญิงชราทรุดร่างข้างถนน
ฟ้ามืดมนดาวดับลับจากฟ้า
ทั้งเหนื่อยหิวหนาวสั้นหวั่นกายา
ความอ่อนล้าพาจิตนั้นให้ฝันไป
ในฝันนั้นร่างที่เห็นเป็นทารก
อยู่ในอกอ้อมแขนพ่อพออาศัย
แม่เคียงข้างอยู่ไม่ห่างอย่างห่วงใย
จมูกไล้ไซ้แก้มลูกรักผูกพัน
เจ้าทารกหัวเราะร่าท่าเอียงแก้ม
พ่อยิ้มแย้มแม่โอบไว้ไม่เหหัน
พ่อแม่ลูกต่างชิดใกล้ไม่จากกัน
เหมือนสวรรค์บนพิภพซบโลกา
สะดุ้งตื่นขึ้นท่ามกลางความมืดมิด
อ้อนวอนจิตขอให้ฝันพลันมาหา
แม้หิวโหยยากไร้ไม่นำพา
ขอกลับมาในความฝันนั้นอีกที
ภาพในฝันแม่ยังอุ้มคลุมด้วยรัก
พ่อฟูมฟักอยู่ใกล้ไม่หน่ายหนี
ไม่หนาวเหน็บเจ็บย้ำช้ำฤดี
คงแต่มีความอบอุ่นกรุ่นฤทัย
แม่ยังป้อนกล้วยบดจรดริมปาก
ขวดนมหลากสีสันอันสดใส
พ่ออุ้มโยนขึ้นฟ้าพาสุขใจ
ลูกบินไปเที่ยวท่องท้องนภา
ณ ที่นี่ที่ข้างทางถนน
มีผู้คนมากมายคล้ายแปลกหน้า
มารุมล้อมมองสตรีที่ชรา
เร่ร่อนมานอนตายใต้สะพาน
--------------
(ไร้อันดับ)
12 ธันวาคม 2551 23:44 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
จะอ้อนวอนร้องร่ำไห้ทำไมเล่า
เพียงให้เขากลับมาหาอีกหน
แล้วประคองรักไว้ด้วยใจทน
เฝ้าดิ้นรนติดห่วงบ่วงมายา
จะคร่ำครวญหวนไห้ทำไมเล่า
เมื่อรักเราเจ็บหนักเกินรักษา
เรื่องการทิ้งใยประวิงวันเวลา
เอาน้ำตามาทับถมหรือสมควร
จะวิงวอนทวงน้ำคำทำไมเล่า
สัญญาเก่าเล่าให้ฟังหวังใครหวน
แค่เล่ห์ลิ้นลมปากมากแปรปรวน
ใช่โซ่ตรวนติดตรึงใจให้ใครลือ
จะมาเศร้าเสียดายใครทำไมเล่า
คุณค่าเราเขาไม่เห็นจำเป็นหรือ
โลกกว้างใหญ่หนทางไกลใจฝึกปรือ
ใยยึดถือไม่ปล่อยว่างวางดวงใจ
จะเพ้อพร่ำคำช้ำใจทำไมเล่า
เพียงให้เขาเวทนานัยน์ตาใส
ไม่ทุเรศก็เชิญทำย้ำต่อไป
ศักดิ์ศรีไร้ใจรันทดหมดเรี่ยวแรง
ทำไมเล่าไม่ลุกยืนขึ้นอีกหน
ทำไมเล่าไม่ปลุกตนจนเข็มแข็ง
ทำไมเล่าไม่ยิ้มรับกลับเคลือบแคลง
ทำไมเล่าเฝ้าแสดงถูกแทงใจ
----------------------
(ไร้อันดับ)
5 ธันวาคม 2551 10:41 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
จดหมายเขียนจากฝีถึงหนองรัก
ฝีปะจักรักหนองเลยต้องเขียน
ฝีจากหนองมานานจากลานเกียน
หนองแวะเวียนดูบ้านฝีให้ทีนะ
ฝีตั้งใจทำงานหนักเพาะรักหนอง
ฝีจำต้องจากบ้านนาเพื่อมาน่ะ
มาบางกอกไกลหนองหม่นหมองจ่ะ
ฝีคิดจะเก็บเงินไว้ไปแต่งงาน
ถึงวันนั้นฝีหนองได้คองรัก
คงสุกนักรักเราไม่เบาหวาน
กอดกันกมชมจันทุกวันวาน
ความรักบานผิใบในพะนา
แต่วันนี้ฝีอยากได้รูถ่ายหนอง
ไว้ปะคองกองกอดยอดสะเน่หา
รูที่นั่งรูที่ยืนชื่นสายตา
รูมีค่าของหนองฝีต้องการ
ถ้าฝีได้รูถ่ายของหนองฝี
คงยินดีปาบปื้มแทบลืมบ้าน
จะใส่กอบสวยใสไว้ทั้งบาน
คงสะรานสุกใจเหมือนใกล้ตัว
สุดท้ายนี้ฝีอยากแต่ปากหนัก
เพียงบอกรักหนองมากจากริมรั้ว
แม้ห่างไกลใจฝันมันระรัว
ใจฝีมั่วมัวเมาเพราะเจ้าเอย....
รักหนองมาก
จากฝี
จดหมายตอบถึงฝีคนดีหนอง
หนองปะคองอ่านจดหมายฝีหลายเที่ยว
คิดถึงนะ! แสนคิดถึงคำนึงเชียว
หนองเฝ้าเหลียวแลหาว่ามายัง
หนองรู้ดีฝีทำงานตั้งบานเบอะ
ฝีต้องเจอะกับปัญหามากี่ครั้ง
นับไม่ถ้วนฝีเคยเม้าส์เล่าให้ฟัง
จะเก็บตังให้หนองฝีต้องเพียร
สิ้นปีนี้ซื้อเสื้อใหม่ให้กับหนอง
ตัวเก่าหมองสามปีไม่มีเปลี่ยน
คนข้างข้างหนองบอกว่าแทบอาเจียน
หนองทำเนียนบอกรอฝีอีกปีเดียว
เรื่องบ้านฝีที่ฝากอยากจะบอก
ไม่มีหรอกใครมามุงมายุ่งเกี่ยว
บ้านก็เล็กแลก็รกสกปรกเชียว
แต่หนองเที่ยวไปกวาดถูอยู่ทุกวัน
เรื่องรูถ่ายของหนองที่ร้องขอ
สองรูพอมีให้ได้เท่านั้น
หนองอยากได้รูถ่ายฝีที่สำคัญ
ไว้ประกันยามคิดถึงดึงมาดู
สุดท้ายนี้มีแต่วันที่ฝันถึง
เฝ้าคำนึงรู้ว่าฝีทำดีอยู่
จะอดทนรอต่อไปขอให้รู้
ใจหนองคู่อยู่กับฝีนี้เนิ่นนาน
รักฝีเท่าเม็ดฝน
จากหนอง
------------------
(ไร้อันดับ)
30 พฤศจิกายน 2551 20:45 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
๑.ได้ยินข่าวเรื่องสินค้าขาแทบทรุด
สินค้าหยุดในโกดังฟังว่าขาน
การขนส่งส่งไม่ได้ใจแหลกลาญ
จะไหว้วานผู้ใดให้ช่วยที
เขาบอกว่ามีมวลชนคนมายึด
มาประพฤติเรียกร้องสองสามสี่
ให้ใครนะออกไปในวลี
เปลี่ยนรัฐที่ดีขึ้นใหม่ให้ผู้คน
เมื่อสินค้าที่ตกลงส่งไม่ได้
คงต้องไปให้เขาปรับเริ่มสับสน
เงินลงทุนที่กู้เขาเราอับจน
เลิกดิ้นรนได้แต่คิดปิดกิจการ
๒. ป้ายประกาศเลิกจ้างงานเมื่อวานติด
สมนั่งคิดทำอย่างไรไปว่าขาน
บอกลูกเมียได้อย่างไรใจทัดทาน
ข้าวอาหารหาอย่างไรให้ลูกเมีย
ค่าน้ำไฟค่าเช่าบ้านนานมาแล้ว
พลัดป้าแก้วเจ้าของบ้านเนิ่นนานเสีย
ค่าเทอมลูกที่ต้องให้ใจอ่อนเพลีย
แสนละเหี่ยทำอย่างไรได้เงินมา
๓. ณ. มุมมืดข้างตึกเก่าเฝ้าระทึก
รอจนดึกจนดื่นคืนผวา
เห็นเหยื่อสาวก้าวท้าวจากศาลา
สมเงื้อง่าอ้าสุดแขนแล้วแทงลง
---------------
(ไร้อันดับ)
หน้าส่วนตัว
1574
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
