7 มิถุนายน 2551 20:24 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ต่อไปนี้จะไม่มีแล้วใช่ไหม
วันที่ใจสองดวงจะห่วงหา
มือต่อมือประสานเนิ่นนานมา
บอกใจว่าแม้ทางเปลี่ยวไม่เดียวดาย
จากวันนั้นถึงวันนี้กี่ปีแล้ว
วันผ่องแผ้วกลับหม่นเพราะคนพ่าย
วันที่คิดถึงกันพลันกลับกลาย
วันที่สายสัมพันธ์สะบั้นลง
ฉันยังจำวันแรกต่างแปลกหน้า
สบสายตาพาให้คิดดวงจิตหลง
เริ่มถักทอก่อสร้างความมั่นคง
หวังยืนยงเคียงข้างดุจร่างเงา
เคยเกาะกุมมือไว้ไปข้างหน้า
มองท้องฟ้าด้วยกันในวันเหงา
เบียดกระซิบอุ่นไอสองใจเรา
เฝ้าวอนเว้าต่อกันวันชื่นทรวง
กระซิบสั่งสายลมขอสมรัก
เฝ้าทายทักสายธาราว่าห่วงหวง
พระจันทร์เพ็ญระบำไผ่ใช่ลมลวง
ดาวลับล่วงคืนสู่ภพจบนภา
ถึงวันนี้ทุกอย่างต่างเปลี่ยนผัน
เธอบอกฉันวันนี้ไม่มีค่า
ความสัมพันธ์ส่วนเกินเนิ่นนานมา
กาลเวลาล่วงลับดับมืดมน
ฉันเหลือเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งครึ่งชีวิต
แต่ยังคิดอยากเจอเธอสักหน
เพียงเอ่ยคำขอโทษอย่าโกรธคน
รักเต็มล้นคนรอรับการกลับเธอ
-----------------
(ไร้อันดับ)
4 มิถุนายน 2551 22:48 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ไร้อันดับไร้อำนาจวาสนา
ไร้ปัญญาไร้มิตรจิตสับสน
ไร้แผ่นดินไร้แผ่นฟ้าที่น่ายล
ไร้ผู้คนสนใจในตัวเรา...
ไร้ที่อยู่ไร้ที่กิน
ไร้แผ่นดินถิ่นอาศัย
ไร้ที่พำนักพักใจ
ไร้ใครใครในเส้นทาง
ไร้ใจใช่ไร้รัก
ไร้อันดับรับเหตุผล
ไร้ความเป็นตัวตน
ไร้ผู้คนมาห่วงใย......
ไร้อำนาจวาสนา
ไร้ปัญญาไร้ญาติมิตร
ไร้คู่ร่วมเรียงเคียงชิด
ไร้เพื่อนสนิทติดตามตน...
ไร้อารมณ์ไร้สมหวัง
ไร้พลังจะสู้ไป
ไร้คิดไร้มิตรใจ
ไร้สิ่งใด ไร้ใครเคียง ........
ไร้รูปรอยนฤมิตที่คิดฝัน
ไร้คืนวันอันกระจ่างสว่างใส
ไร้ความคิดห้วงคำนึงถึงวันวัย
ไร้หัวใจใครกันแปรผันก่อน
ไร้แสงดาวสกาวบนท้องฟ้า
ไร้ทิวาไร้แสงที่แดงฉาน
ไร้มนุษย์ ไร้โลกา ไร้บาดาล
ไร้คืนวาน ไร้คู่ อยู่ผู้เดียว....
ไร้แสงเดือนเลือนแสงดาววะวาววับ
ไร้สดับสิ้นสำเนียงเสียงสดใส
ไร้หรีดหริ่งแสงหิ่งห้อยในพฤกษ์ไพร
ไร้น้ำใจจากคนไกลไม่มาเยือน
----------------
2 มิถุนายน 2551 12:31 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ดอกเบี้ยเงินกู้ไว้ใช้ซื้อบ้าน
ดอกเริ่มบานมากขึ้นชักมึนหัว
น้ำมันรถทำขยาดให้หวาดกลัว
ขนส่งทั่วเริ่มแพงทั้งแรงงาน
ทั้งค่าเหล็กค่าไม้ว่าไม่ซื้อ
บังเอิญลมมารื้อหลังคาบ้าน
น้ำก็ขึ้นถึงครัวกลัวลนลาน
ไม้กระดานพาลผุทะลุมี
ค่าเทอมลูกมากมายตั้งหลายพัน
เงินประกันชีวิตอย่าคิดหนี
น้ำมันพืชน้ำปลาตราชะนี
ข้าวก็ดีไข่ก็มาราคาแพง
ไปซื้อหมูหมูก็มาว่าไม่หมู
ราคาดูร้อยกว่าน่าแสลง
ทั้งเป็ดไก่กินไปให้หมดแรง
กินหอยแครงสักโลโธ่หนักใจ
อีกไม่นานผู้จัดการว่าจะปลด
คิดจะลดอัตราจ้างอย่างเสือกไส
ถึงบรรจุนานแล้วอาจแจวไป
คงต้องให้พักผ่อนหย่อนอารมณ์
แล้วจะทำอย่างไรในชีวิต
เศรษฐกิจเป็นอย่างนี้มีแต่ขม
ขอฟ้าดินช่วยให้อย่าได้ตรม
วอนพระพรหมบอกเลขเด็ดสักเจ็ดตัว
-----------------
(ไร้อันดับ)
1 มิถุนายน 2551 09:56 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ไม่ใช่นักวิชาการเชี่ยวชาญนัก
ไม่มีหลักรัฐศาตร์ประกาศกล้า
ไม่ใช่นักต่อสู้ผู้ทายท้า
เป็นแค่คนธรรมดาที่มาเอง
ไม่ใช่คนขั้วไหนในวันนี้
หากจะมีสักขั้วก็กลัวเคว้ง
ขอเป็นขั้วที่สามตามบทเพลง
อย่าร้องเร่งโห่ฮาขอว่าที
แผ่นดินไทยคนไทยให้ความรัก
เป็นประจักษ์ให้เห็นแผ่นดินนี้
บรรพบุรุษของเราเขายินดี
เอาชีพพลีทอดร่างต่างสะพาน
ประวัติศาสตร์ย้ำเตือนอย่าเชือนเฉย
ไทยละเลยสามัคคีมีร้าวฉาน
ต้องเสียแผ่นดินไปใจร้าวราน
ทั้งเมืองบ้านวอดวายมาหลายคราว
ถึงวันนี้มีแต่ตามความขัดแย้ง
ยังมีแบ่งเป็นขั้วมั้วตามข่าว
ทั้งขั้วนั้นขั้วนี้มีเรื่องราว
ที่มากล่าวไม่เคยแพ้แก่ผู้ใด
ขอให้นึกถึงวันอันเหนื่อยยาก
องค์เจ้าตากองค์นเรศผู้เสกให้
สร้างแผ่นดินสร้างชาติประกาศไทย
หรือสร้างไว้ให้ลูกหลานมาผลาญกัน
--------------
(ไร้อันดับ)
28 พฤษภาคม 2551 19:15 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
จิตสะทกอกสะท้อนก่อนนอนหลับ
กายขยับใจส่ายเริ่มหน่ายหนี
จิตไม่นิ่งวิ่งไปมาในราตรี
กายก็มีที่เห็นเริ่มเป็นไป
กระส่ายสับนับดาราเวหาหน
อลวนดลจิตเกินคิดไว้
เริ่มทุรนคนทุรายวุ่นวายใจ
ทำอย่างไรใจจะรับหลับตานอน
เกิดร้อนรุ่มรุมเร้าเพียงเงาฝัน
เพราะผูกพันกันไว้เกินไถ่ถอน
จิตสำนึกลึกล้ำยังพร่ำวอน
ทั้งออดอ้อนวอนหาช่วยข้าที
ให้สงบพบจริตไม่คิดถึง
หวังเพียงพึ่งคุณพระละหลีกหนี
จิตเวียนวนทนติดบ่วงทุกห้วงมี
กิเลสชี้มีโลภะโมหะครอง
สติตั้งระวังตัวกลัวความโลภ
โมหะโอบคิดเหิมเกริมสนอง
อวิชาฝันใฝ่ไม่เป็นรอง
ดวงจิตหมองครองอยู่ยังสู้ทน
ละความคิดจิตให้ไร้กำหนัด
จะยืนหยัดตัดใจในทุกหน
กับความคิดฟุ้งซ่านผลาญตัวตน
เพียงผ่านพ้นคนเลยรับแล้วหลับลง
------------------
(ไร้อันดับ)
หน้าส่วนตัว
1166
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
