1 มิถุนายน 2552 23:01 น.
นักสิทธิ์ ธรรมวงศ์
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
ชีวิตอนิจจัง
ดุจดังพระท่านสอน
ผันเปลี่ยนมิแน่นอน
บเสถียร ฤ ยั่งยืน
ใบไม้ ณ ไพรสัณฑ์
ระดะพันธุ์และดาษดื่น
ผ่านวันและผ่านคืน
พิศดูก็เปลี่ยนไป
คิมหันต์สิใบงอก
ผลิดอกอร่ามไพร
ผลแก่และลูกไม้
จรลิ่วกระจายพันธุ์
พรรษาพิรุณสาด
ก็ผงาดขจีพลัน
เต็มกิ่งกะก้านสรรค์
ตรุงามเจริญดี
เหมันต์ฤดูแล้ง
ชลแห้งระเหยหนี
ใบนั้นก็ร่วงพลี
สละตนละต้นไป
ตรึกคิดพินิจคำ
คติธรรมพนาลัย
ผันเปลี่ยนและเวียนไป
นรชาติก็เช่นกัน
เกิดขึ้น ณ เบื้องต้น
ปฏิสนธิในครรภ์
ทารกเจริญพลัน
ยุวชนอุบัติมี
ตั้งอยู่ ณ วัยกลาง
ผิวย่างลุมากปี
ร่างกายมิโสภี
สิริลักษณสร่างซา
ท้ายสุดก็ดับไป
ชิวิไซร้ประลัยลา
ทิ้งร่างละโลกหล้า
น่ะแหละหนามนุษย์เรา ฯ
๑ มิ.ย. ๒๕๕๒