กรุณายืนยันการออกจากระบบ
นักรักผู้โง่เขลา
ล่องลอยลาลับไลตา มองหาไร้สินเสียงสรร สุดไกลจากไปสายป่าน เนิ่นนานนับวันผันแปร สายป่านลอยลิ่วปลิวหาย จรไกลเหมือนใจเป็นแผล ลาลับห่างไกลไม่แล สุดแท้สายสมพัดพา หากแม้นฤดูแปลี่ยนเวียนกลับ คงจักพบพานอีกหน สายป่านล่องลอยตามลม ได้ยลชั่วยามล้างไกล
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1059
