เป็นแค่เพื่อน

นักดาบ

        แอบรักเขามานานเมื่อแรกสาว
ดูพริ้งพราวน่ารักแสนสดใส
เห็นวันนั้นมานานแสนต้องใจ
เหมือนแก้วใสช่างงดงามชวนให้มอง
                 
              จากนั้นมาเก็บเจ้าไว้ในดวงจิต
อยากใกล้ชิดคอยดูแลทำไงหนอ
ด้วยความอายนานแสนนานจำต้องรอ
อยากจะขอให้เขารักเขาเข้าใจ
                                    
              นานเป็นปีที่อยู่ไกลไม่ได้เห็น
ก็ใจเย็นเก็บอารมไม่หวั่นไหว
อยากเรียนจบแล้วบวชเรียนพ่อดีใจ
ก็ทำให้ได้ดั่งใจท่านเข้าที
   
             มาบัดนี้ได้ลาสิกขาแล้ว
แม่ดวงแก้วของข้าเป็นไงหนอ
เพราะคิดถึงกลับสามวันไม่ช้ารอ
จึงได้ขอโทรไปอีกสักที

             ข้าดีใจที่แม่นี้ได้รับสาย
อยู่สบายสุขดีหรือข้าขอถาม
แม่เนื้อเย็นเสียงเจ้าช่างงดงาม
เอื้อนเอ่ยนามตอบข้าเราสุขดี

             เจ้ามีสุขข้าดีใจเป็นยิ่งนัก
คนข้ารักตอบข้าด้วยเสียงหวาน
โทรมาหาทุกวันได้มิรำคาญ
ข้ามิคร้านพยายามโทรทุกวัน

             บางวันเหนื่อยมีธุระโทรมิได้
เพราะปัจจัยไม่เอื่อเฟื้ออย่างที่เห็น
เสมอต้นเสมอปลายเลือดตากระเด็น
ขอจงเห็นใจพี่หน่อยเถอะนาง
 
              กว่าจะบอกว่าชอบน้องยากหนักหนา                                                
หลายเพลาพยายามเหมือนเลือนหาย
มันจุกอกหมดลมคลายจะตาย
ฝันสลายคุยมานานแค่เพื่อนกัน

                ความในใจเก็บเป็นปีได้แค่นี้
ก็ยังดีไม่เป็นไรยังทนไหว
เหมือนดั่งอกร้อนรนดั่งต้องไฟ
ให้มันไหม้ลลายหายดั่งธุรี

                หากน้องมีคนที่รักดีกว่านี้
พี่ยินดีหลีกหนีไม่ให้เห็น
ปาดน้ำตาที่ไหลไม่กระเซ็น
ข้าจะเป็นคนแอบรักอยู่ห่างไกล