15 พฤศจิกายน 2549 15:56 น.
นักจิตนาการ
+++++สักวาของหวานน้ำลายไหล
ต่อให้ใครได้เห็นน้ำลายสอ
ถ้าได้เห็นรีบกินอย่ารีรอ
คงไม่พอน้อยนิดเพียงถ้วยเดียว
สตรอบอ-รี่แดง...น่ากินสุด
ยากจะหยุดลิ้มลองพูดแล้วเสียว(ปาก)
ยังมีส้มหลายกีบยาวเรียว...เรียว
พูดแล้วเปรี้ยวที่ปากชวนชิมเอย
7 พฤศจิกายน 2549 21:52 น.
นักจิตนาการ
+++++สักวาประหลาดไม่เคยเห็น
คลื่นซัดเป็นยิ้มหวานหน้าสดใส
มีทั้งตา..จมูก..หน้าเหมือนใคร
พินิจไซร้ชวนงง..เวียนหัวจริง
ดูหลายครั้งชวนคิดและวิเคราะห์
ช่างเหมาะเจาะหน้าคนเหมือนทุกสิ่ง
จะมองซ้ายมองขวาเหมือนคนจริง
ประหลาดจริงอมยิ้มหัวเราะเอย
(ขอโทษนะ..รูปเล็กไปหน่อย)
26 ตุลาคม 2549 08:40 น.
นักจิตนาการ
เมฆสีครามแผ่ไปในฟ้ากว้าง
ใจเวิ้งว้างเพ่งมองชวนสับสน
ในความคิดลอยล่องในวังวน
ราวถูกมนต์ยึดตรึงทั้งร่างกาย
ก่อนฝนโปรยโรยร่วงตกจากฟ้า
ท้องนภาวุ่นวายดูใจหาย
เสียงฟ้าร้องชวนเหงาใจเดียวดาย
ภายในกายคร่ำครวญธิดาวรรณ
พอสายฝนหยดพรมสู่พื้นภพ
เสียงฝนตกครวญคิดเธอในฝัน
ละอองฝนต้องผิวหนาวใจพลัน
ความเหงานั้นโถมหากลางดวงใจ
หยาดเม็ดฝนไหลรินให้เหงาจิต
ใจใกล้ชิดกายห่างจิตอ่อนไหว
มองน้ำฝนประพรมจากฟ้าไกล
หยดน้ำใสกลั่นหยดตกในทรวง
ฝนจ๋าฝนตกลงเย็นชื่นฉ่ำ
แต่ใจนั้นอยู่ในวังรักและหวง
ภวังรักแสนเหงาอยู่ในทรวง
น้ำตาร่วงสุดเหงาแสนจับใจ
วันฝนพรำตอกย้ำในความคิด
หนึ่งมิตรชิด..ใจใกล้ขอฝากให้
มองเปลวเทียนผ่านม่านสายฝนไกล
แสนอาลัยหนึ่งเดียวดวงชีวัน
4 ตุลาคม 2549 15:29 น.
นักจิตนาการ
+++++สักวาฟ้าผ่าเป็นเส้นสาย
แสงเป็นใยเป็นสายทั่วแผ่นฟ้า
เส้นแสงแตกเป็นสายผ่าลงมา
ปลุกนภาตื่นจากภวังวน
ฟ้าจ๋าฟ้าอย่าผ่าเป็นเส้นสาย
นางทางไกลหงอยเหงาและสับสน
ขอให้รู้พี่ห่วงอยู่ทั้งคน
พี่ขอปรน..นิบัตอย่างดีเอย
28 กันยายน 2549 09:35 น.
นักจิตนาการ
+++++สักวาแขวนห้อยโยงระย้า
เคยเห็นมาทางเหนือดูมากหลาย
ชื่อคือตุงแขวนเด่นสีมากมาย
ห้อยเรียงรายพริ้วไสวยามต้องลม
เธอเคยบอกแขวนไว้ชวนให้คิด
หลายชนิดสวยเด่นดูเหมาะสม
ทั้งงานบุญ..ประเพณีดูรื่นรม
ขอชื่นชมตุงสวยต้องลมเอย