หน้าส่วนตัว
ระรวยรื่นชื่นกลิ่นไอดินกรุ่น
พระพายเอื้อเกื้อหนุนเย็นชื่นฉ่ำ
ใยนภากรรแสงเศร้าในอกช้ำ
หยาดเป็นฝนหยดกระหน่ำบนผืนทราย
พี่คอยหน้าท่าน้องทุกเช้าค่ำ
ใยเจ้ามาลืมคำที่มั่นหมาย
พี่เจ็บปวดชอกช้ำเจียนตาย
แม้แต่ท้องนภาลัยยังรับรู้
พี่เฝ้าแต่เรียกหากานดาเอ๋ย
กะไรเลยเจ้าถึงทำให้อดสู
เฝ้าชะเง้อเฝ้าชะแง้เฝ้าคอยดู
ดูดู๋ดูเจ้าทำได้นะแก้วตา
คงระรื่นชื่นกามไม่ห้ามจิต
สุจริตมีผัวเดียวไม่ใฝ่หา
สองสามสี่ถึงจะถูกใจของแก้วตา
เอ๊ะ! หรือว่าห้าหกเจ็ดเล่าน้องเอย
1196
