24 พฤษภาคม 2548 14:00 น.
นักกลอนอ่อนหัด
เมื่อผมเหงา อยากระบาย ความรู้สึก
ว่าผมนึก มากมาย สักเพียงไหน
เมื่อคนรัก ต้องมาพราก จากอกไป
ดวงหทัย ตรอมตรม ระทมกาย
อยากเขียน"เหงา" ตัวเท่าบ้าน สักล้านคำ
เพื่อตอกย้ำ ความรู้สึก ที่ห่างหาย
ความรู้สึก สุดลึก ยากบรรยาย
"เหงา"ล้านคำ มากมาย แต่ไม่พอ
23 พฤษภาคม 2548 12:47 น.
นักกลอนอ่อนหัด
พี่ไม่ได้ โทรไป อย่าใจน้อย
ที่ปล่อยเจ้า ให้คอย อย่าสงสัย
ไม่ติดต่อ ใช่ไม่รัก อย่าหนักใจ
ความรักนี้ พี่ให้ เธอคนเดียว
23 พฤษภาคม 2548 12:44 น.
นักกลอนอ่อนหัด
แม้อยู่ห่าง ไกลกัน คนละเขต
แม้อยู่คน ละประเทศ สำคัญไฉน
แม้ตัวห่าง ไกลนั้น ไม่เป็นไร
ขอเพียงใจ เราอยู่ เป็นคู่กัน
23 พฤษภาคม 2548 12:40 น.
นักกลอนอ่อนหัด
โอ้เจ้าดวง มาลา สุดาสวรรค์
ตัวเจ้านั้น อยู่สูง เกินใฝ่หา
เราข้านี้ อยู่บนพื้น พสุธา
จะรอวัน ที่ดอกฟ้า โน้มมาดิน
หน้าส่วนตัว
1715
