29 มิถุนายน 2548 14:20 น.
นริน
ขอบคุณความรู้สึกดีๆที่มอบให้
ขอบคุณความห่วงใยที่มอบให้เสมอ
ขอบคุณความคิดถึงที่มอบให้ยามไม่พบเจอ
ขอบคุณ...คุณและใครๆ...จากใจจริง
ขอบคุณผู้ชายคนหนึ่งที่โทรหา
ถามมาว่า...สบายดีไหม?
ขอบคุณมากนะคะกับความห่วงใย
และความคิดถึงที่มีให้ตลอดมา...
เปรียบคุณเหมือนพ่อคนหนึ่ง
ผู้ซึ่ง....คอยห่วงหา
ขอบคุณสำหรับวันเวลา
ที่พาให้เราได้พบกัน
ขอบคุณที่รักฉันเหมือนลูกสาว
ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่มอบให้
ขอบคุณด้วยความจริงใจ
กลับไปจะกล่าว...คำขอบคุณ
ก็คงไม่มีอะไรแทนความรู้สึก
มีเพียงของขวัญน้อยนิดที่นึกถึง
กับข้อความที่พร่ำเพ้อรำพึง
กับสิ่งหนึ่ง...สายใยเส้นบางบาง...
ปล.ความรู้สึกของลูกสาว...มอบให้พ่อคนรางไทร...
29 มิถุนายน 2548 14:03 น.
นริน
ฝากข้อความถึงหนุ่มนครปฐม
ตาคม คิ้วเข้ม น่าค้นหา
ฝากข้อความเพียงนิดกระซิบมา
ว่า...สาวบัวทองห่วงหา...เหมือนเช่นเคย
เก็บความทรงจำดีๆ
กับวันที่เคยมีเธอ
แม้ห่างไกลไม่ได้เจอ
ยังเก็บภาพเธอไว้...ในใจ
แฟ้มของเธอยังอยู่กับฉัน
อยู่คู่กันกับของฉันนี่
จะไม่มาเอาคืนหรือไงคนดี...
หรือให้ฉันคนนี้...ไว้ดูต่างหน้าเธอ
เก็บภาพความเป็นเธอ
อยากเจอ...อยากพบหน้า
ไม่ไหร่จะได้กลับมา
พบหน้ากันใหม่อีกที
รู้ไหมวันนั้น...นั่งมองหน้าเธออยู่
กลัวเธอรู้...ความแตกเลยนี่
กูอยากมองหน้าเธอทุกที..
ไว้คิดถึงเธอยามที่...อยู่ห่างไกล
ปล.รักษาสุขภาพนะ จะได้ไม่ต้องโดนเข็มฉีดยา
29 มิถุนายน 2548 13:53 น.
นริน
ฝากข้อความถึงคนแดนไกล
ฝากความห่วงใยถึงคนไกลห่าง
ฝากความคิดถึงไปตามระยะทาง
ฝากข้อความถึงคนบางคน
ฝากข้อความถึงคนเหนือกะเจ้า
....ที่น้องเว้าอยู่ทางนี้....
ฝากข้อความถึงปี่ชายคนดี
ฝากความห่วงหานี้...ช่วยคลายเหงาใจ
.....ส วั ส ดี กะ เ จ้า....
ฟังปี่เล่า...แสนเสน่หา
ไปไหนกะ...ไปแอ่วมา
ฟังคำอู้มา...ไพเราะดี
อยู่เหนือหนาวไหมนี่
น้องอยู่ทางนี้...แสนสุขใจ
หากปี่เจ้ามีเรื่องทุกข์อันใด
โปรดจงจำไว้..ปี่มีอ้ายน้องสาวคนนี้อีกคนนะเจ้า..
....จะ อู้ กะ เ จ้า....
ปี่เล่าสารพันปัญหา
ฝากฟากฟ้าฝากดารา
คุ้มครองปี่ยา...ตลอดกาล
...จากใจ...สาวนครปฐม
ตาคม คิ้วเข้ม น่าสดใส
ฝากความห่วงใย...ให้คนเหนือผู้ห่างไกล
จริงใจนะเจ้า...ไม่ได้ไก่กา...
น้องอยู่ทางนี้
แต่ปี่อยู่ที่...ที่ห่างไกล
ฝากความคิดถึง..ฝากฟากฟ้าไป
ได้รับหรือไม่...ช่วยตอบที..
21 มิถุนายน 2548 10:48 น.
นริน
เสียงโทรศัพท์มือถือ
ได้ยินเสียงปรบมือดังไกลห่าง
Happy Brith Day มาตามระยะทาง
เสียงจากคนไกลห่าง Happy Drith Day
สุขใจมากแล้วที่ได้ยิน
เพราะกว่าเสียงพิณเป็นไหนๆ
มันสุขมากล้นในหัวใจ
ยิ่งกว่าของขวัญใบใหญ่..ที่ใครให้มา..
มาถามฉันว่า..พ่อเธอโทรหาฉันหรือเปล่า
บอกเล่าเรื่องราวของเธอให้ฟังไหม
กลัวพ่อเธอเล่าให้ฟังหมดเปลือกหรือว่าไง
หรือกลัวว่า...พ่อเธอจะเล่าความนัยให้ฉันฟัง
ถึงแม้ว่าเธออยู่ไกลห่าง
ฉันยังมีรูปเธอวางอยู่ตรงหน้า
ถ้าคิดถึงกันก็ให้โทรศัพท์มา
ไม่ต้องมาหา..ถ้าเวลาไม่มี....
21 มิถุนายน 2548 10:40 น.
นริน
ทุกครั้งที่ได้พูดจา
เธอบอกว่าฉันสบายดีไหม
ต้องโกหกว่า...สบายไป
แม้ว่า...หัวใจจะอ่อนแอ
ไม่รู้ว่าเธอคิดยังไง
ทำไมต้องทำดีกับฉัน
ทำฉันเข้าใจผิดคิดว่ารักกัน
เมื่อไหร่จะถึงวันที่เข้าใจ
มีคนบอกให้ฉันรอ...
รอคนที่เขารักฉัน
รอที่จะได้อยู่ร่วมกัน
เพื่อมาแบ่งปันความรู้สึกดีๆ
เขาบอกฉันว่า...อย่าคว้าคนใกล้ตัว
เพราะเขามัวทำให้ฉันหลงรักนี่
เขาไม่รักเราหรอก..เชื่อไหมคนดี
คนที่เขารักจริงอยู่ทางนี้..ที่ห่างไกล