16 กันยายน 2553 19:34 น.
นรศิริ
นั่งนับลมหายใจให้สงบ
ค้นให้พบตัวเรารู้เท่าหนา
เฝ้าระวังสังขารผ่านเข้ามา
รีบนำพาออกไปให้พ้นทาง
จิตมนุษย์นี้ไซร้ไม่เคยนิ่ง
ซนกว่าลิงทั้งวิ่งเร็วกว่าทุกอย่าง
ใช้สติคุมไว้อย่าได้วาง
อย่าได้ว่างสมาธิมีประจำ
ช่วยหาภาพลงให้หน่อยนะคะ ท่านขอบคุณมากค่ะ
14 กันยายน 2553 19:50 น.
นรศิริ
เมื่อฝนซาฟ้าสางทุกอย่างชื่น
ท้องทุ่งลืมตาตื่นจากหลับใหล
คืนกลับขวัญท้องนาที่ลาไกล
สรรพสัตว์ล้วนดีใจให้โมทนา
ยอดหญ้าแยงขึ้นยิ้มจากพริ้มหลับ
บ้างออกดอกรอรับอรุณหล้า
หมอ กระดี่ วุ่นวายแหวกว่ายมา
สุขอุราหอยโข่งโก้งโค้งคลาน
กบเขียดร้องงึมงำทำขี่คร่อม
งูเห่าต้อมเมียงมองจ้องสังหาร
เจ้าขาสั้นโจนจ๋อมลงลำธาร
แม่เบี้ยพาลต้องคลานเลื้อยผ่านไป
เดินโซเซขาเกจ้าปูจ๋า
ต้วมเตี้ยมตามคันนามิหวั่นไหว
แก็กแก็กเจ้าคอยาวโฉบแต่ไกล
ปูรีบไต่ลงรูดูกระยาง
โน่นนกเอี้ยงเลี้ยงควายเก็บไรเหา
เอี้ยงอีอ่อเพื่อนเรารีบเกาะหาง
ควายกระโดดเอี้ยงกระเด็นแทบวายวาง
หล่นจากหางสู่พื้นจนยืนลืม
คือชีวิตท้องนาของข้าน้อย
เป็นแดนรอยยิ้มหวานอันแสนปลื้ม
ศิวิไลซ์ในเมืองมิเคยยืม
จึงไม่ลืมฮีตครองของผองบรรพ์
หน้าส่วนตัว
2614
