25 สิงหาคม 2553 12:22 น.
นรศิริ
อยากได้ยินคำว่ารักอีกสักครั้ง
ณ แดนดินถิ่นนี้เคยมีรัก
เฝ้าฟูมฟักรักกใคร่ไม่หน่ายหนี
เอื้ออาทรมีให้กันทุกวันวี่
พานไพรีมีด้วยร่วมช่วยกัน
แม้เจ็บไข้ได้ป่วยช่วยเยียวยา
สมุนไพรรักษามิได้หวั่น
ใครมีเนื้อ ไก่ ปลา มาแบ่งปัน
คนป่วยนั้นทุกวันมาเยี่ยมเยือน
สิ่ง ดีงามเหล่านี้หายไปไหน
หรือหายไปพร้อมใจที่ปนเปิ้อน
สู่สิ่งใหม่ ของเก่าจึงเลอะเลือน
พบเพียงรอยยิ้มเจื่อน …เจือมายา
อยากจะย้อนเวลาเอามาฝัน
ต่างมีรักให้กันนั่นแหละหนา
สุขสงบร่มเย็นจงคืนมา
และเอ่ยคำว่ารักอีกสักครั้ง
11 สิงหาคม 2553 20:42 น.
นรศิริ
หลอมเลือดเนื้อจิตวิญญาณผสานผสม
เป็นน้ำนมมารดาให้ข้าดื่ม
ทุกหยดลูกจำได้ไม่เคยลืม
ลูกปลาบปลื้มจึงจำนรรจ์ในวันนี้
สองมือแม่ที่คอยป้องประคองลูก
ทั้งสองใจพันผูกอยู่ทุกที่
มีความรักเมตตาความปรานี
อุตส่าห์ชี้ทางถูกให้ลูกเดิน
ท่านกราบแม่ท่านไหมในวันนี้
กราบวันทีท่านบ้างอย่าห่างเหิน
อย่าให้โลกหมุนไวจนไกลเกิน
จนเผชิญวันที่ท่านไร้มารดา