10 มกราคม 2553 22:03 น.
นรศิริ
หวนคิดถึงความหลังครั้งก่อนเก่า
ยังเหลือเงาบางใครในห้วงฝัน
ภาพคนดีเวียนวนทุกคืนวัน
พร่ำรำพันคำรักปักฤทัย
อดีตอันหวานนั้นแสนสั้นนัก
ระยะทางแห่งรักที่ฝันใฝ่
เพียงแผ่วผ่านสะท้านลมหายใจ
ก็จากไปไกลลับไม่กลับมา
หากฉันมีคาถาปกาศิต
จะย้อนคืนชีวิตคืนมาหา
ดีกว่าตายทั้งเป็นอย่างเป็นมา
ได้เพียงรอพบหน้าเวลานอน
พบในฝันฉันเธอเสมอสุข
ลืมตาตื่นท้นทุกข์เกินไถ่ถอน
เจ็บเจียนตายตรมอยู่กับร้าวรอน
กราบขอพรไตรรัตน์คุณช่วยหนุนนำ
5 มกราคม 2553 18:48 น.
นรศิริ
ร่วมทางสร้างฝัน
ใดใดในโลกนั้นเหมือนกันหมด
ครอบด้วยกฎแห่งการดับสลาย
เมื่อมีเกิดแน่แท้ต้องมีตาย
ก่อนจะวายชีวาวางสร้างความดี
หนึ่งตัวตนหนึ่งคนหนึ่งชีวิต
นั้นมีสิทธิ์เลือกทางสร้างวิถี
อนุชนรุ่นหลังยังต้องมี
แผ่นดินที่อบอุ่นคุณธรรม
ใช่สังคมโสมมหรือโทรมทรุด
หากมนุษย์นั้นพังสังคมต่ำ
สร้างสิ่งชั่วสำราญการกระทำ
ย่ำเหยียบซ้ำผู้ต่ำให้ติดดิน
หากไร้ดินสิ้นหญ้าอยู่ได้หรือ
อย่าได้ถือยศอย่างทางสูญสิ้น
เมื่อไหร่ไร้กรรมาชนคนทำกิน
คือวันสูญชีวินของเจ้าลง
สิ่งใดเล่าอยู่ได้โดยไร้ฐาน
อย่าได้หาญสำคัญผิดคิดลืมหลง
บรรพ์บุรุษเรานั้นท่านซื่อตรง
ชาติเราจึงมั่นคงจวบวันนี้
จะถากถางสร้างทางเพื่อทุกผู้
จะต่อสู้เคียงบ่าอย่างกล้าหาญ
ร่วมปลดแอกพี่น้องคล้องมานาน
แม้จะเหลือเพียงวิญญาณก็ยินดี
ตราบพี่น้องมวลชนยังทนทุกข์
จะเสริมสร้างความสุขในทุกที่
มอบหัวใจทั้งหัวใจไว้เป็นพลี
พร้อมอุทิศกายีเพื่อมวลชน
กระชากเอาตาวันจันทราเจ้า
ซับน้ำตาผองเราให้คลายหม่น
ลบรอยช้ำรักษาแผลแด่ความจน
ชูเชิดคนทุกคนให้ทัดเทียม
จะถมทางช่องว่างหว่างชนชั้น
พร้อมประจัญแม้มีเพียงจอบเสียม
เป็นเพลิงเผาความชั่วให้ไหม้เกรียม
สังคมจักดีเยี่ยมเพราะสองเรา
หน้าส่วนตัว
906
