16 ธันวาคม 2552 06:42 น.
นรศิริ
จบเมื่อเริ่ม
การเริ่มคือการจบ เพียงเพื่อพบความเศร้าหมอง
รับกรรมตามครรลอง ปลูกศีลธรรมเพื่อทำทุน
กายจิตอุทิศให้ พระรัตน์ตรัยมานำหนุน
สืบสร้างแสวงบุญ ละลดเลิกเสพสิ่งทราม
ศีลห้าปฏิบัติ ข้อจำกัดสิ่งต้องห้าม
ทางทองที่งดงาม อย่าผัดผ่อนเวลาควร
สัพพังอนิจจัง ใครหยุดยั้งรั้งคืนหวน
อย่ารอจนแก่จวน จะถมทับพสุธา
วันนี้ที่ยังเห็น อาจพรุ่งเป็นซากศพหนา
รีบทำเถิดเพื่อนยา ก่อนเวลาจะหมดทำ
13 ธันวาคม 2552 05:53 น.
นรศิริ
จากใจรักนิรันดร์
ในสังคมโสมมแสนวิบัติ
ตัวเห็บหมัดถูกยกขึ้นสรรเสริญ
สิ่งสูงค่าถูกย่ำซ้ำหมางเมิน
จึ่งมีค่าไม่เกินปฏิกูล
การถอยหลังยั้งหยุดใช่สุดสิ้น
ที่ไม่ดิ้นเพียงไม่ให้เสื่อมสูญ
เถอะวันหน้าฟ้าเปิดเจิดจำรูญ
จะเทิดทูนเหนือยิ่งทุกสิ่งอัน
เพื่อนรักเจ้าเหนื่อยหนักจงพักผ่อน
ตาวันรอนอ่อนหล้าจงหลับฝัน
ก่อนจะลุกขึ้นล้างไฟโลกันตร์
มิให้มันมีเชื้อเหลือเชื้อสีดำ
การชิงชัยช่วงชิงใช่สิ่งยาก
จงถอนรากกระชากมาเหยียบย่ำ
แล้วรักษาหัวใจที่ระกำ
รอยฟกช้ำทั้งหลายมลายไป
6 ธันวาคม 2552 06:38 น.
นรศิริ
เก็บเอาดวงดอกไม้พันหมื่นแสนสี
ทั่วพระธรณีใส่ขันหมากเบ็งไท้
เอาหยาดเหงื่อฮวงข้าวจากสองมือผู้ถือเกี่ยว
เอาสีเขียวป่าไม้แปรให้เป็นอาภรณ์
มูลโตนคอนจ้นๆเมืองอุบลฟ้าลุ่ม
คือเสียงพี่น้องตุ้มโฮมให้ฮับขวัญ
มด วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์
ชาวอีสานฮักมั่นบ่มีมื้อหน่ายหนี
โขงซีมูลบกข่อนเห็นดอนจั่งสิหน่าย
ลูกอีสานตายเหมิดเหง่าอีสานนั้นจั่งสิลืม
แม่นมดตายจากแล้วสิบหมื่นแสนปี
ตายแต่โตเป็นผีใจยังฮักมั่น
สองตาแม่มดนั้นหันเบิ่งคนจน
ให้ผู้คนเท่ากันในโลกานี้
หนึ่งมดตายไปนี่สิเกิดมดสิบแสน
เกิดขึ้นมาทดแทนตามฮอยมดนั้น
อุดมการณ์เหนียวหมั่นสืบต่อเจตนา
ต่อให้สิบปีผันต่อให้แสนปีพ้น
คนสิย้องอยู่บ่เซา
2 ธันวาคม 2552 19:53 น.
นรศิริ
จงรักษาสามอย่างทางแห่งสุข
นิราศทุกข์รุมเร้าเข้าเผาผลาญ
หนึ่งรักษาจิตใจให้เบิกบาน
ไม่ฟุ้งซ่านขจัดตัดนิวรณ์
สองรักษาวาจาที่เอื้อนเอ่ย
อย่าได้เผยวจีที่หลอกหลอน
การโป้ปดเย้ยหยันนั้นตัดทอน
อย่าผัดผ่อนเพียงพ้นผลของกรรม
สามรักษากายาให้คงมั่น
อย่าได้ใช้ห้ำหั่นผู้ต้อยต่ำ
จงใช้กายเพื่อสร้างหนทางธรรม
เพื่อเน้นนำทุกผู้สู่ทางดี
แม้ผู้ใดใครรักษาดังว่าได้
นิราศภัยไร้ทุกข์ล้วนสุขี
จะรุ่งโรจน์โชติช่วงดวงชีวี
สบสิ่งที่ดีนั้นนิรันดร์กาล
วันนี้วันพระขอ อาราธนาคุณพระรัตนตรัยจงปกปักรักษาทุกท่านเทอญ
ขออนุญาตเข้าห้องพระนะคะ
หน้าส่วนตัว
998
