31 พฤษภาคม 2551 11:18 น.
นรศิริ
เอาคืนมาประชาธิปไตย
ธิปไตยคืออะไรข้าใคร่รู้
คือกฎหมู่กฎหมายใช้ข่มเหง
หรือกฎแห่งระยำไปตามเพรง
หรือกฎเก่งหมู่มากลากกันไป
เหวยเหวยน่าอายสัตว์กัดกันแท้
ไม่พอใจเปลี่ยนแปรแท้ไฉน
สังคมคดกดขี่บีทาไทย
เอน็จใจอนาถหนอขอส่วนบุญ
สังเวยเลือดด้วยเลือดเชือดเฉือนสิ้น
ล้วนปล้อนปลิ้นลิ้นตวัดรัดไปตุ๋น
บ้างทำตัวเลอเลิศประเสริฐบุญ
แท้สถุลขี้ข้าบ้ามัวเมา
หากกฎหมู่เหนือกฎหมายน่าอายหมา
แสนชั่วช้าบ้าอำนาจซ้ำขลาดเขลา
จงตื่นเถิดพวกพ้องพี่น้องเรา
แย่งชิงเอาธิปไตยไทยคืนมา
30 พฤษภาคม 2551 19:54 น.
นรศิริ
มนตราแห่งรัก
คือเพรงแห่งรติกาลอันหวานฉ่ำ
แสนดื่มด่ำฉ่ำหวานปานเสกสรร
มธุรสพจมานหวานอนันต์
พิไรพร่ำรำพันหวานฤทัย
เสียงกระซิบพริ้วแผ่วดังแว่วว่า
รักยิ่งฟ้ารวมดินสินธุใส
อีกอากาศวาดผจงเติมลงไป
ยังน้อยกว่าครึ่งใจรักภักดิ์ของเรา
โลกสดใสในสีสันของวันนี้
คือแดนดินถิ่นนี้ที่ไร้เหงา
โลกแห่งความสุขสันต์พันผูกเอา
ทั้งโลกใหม่โลกเก่าเราสุขจริง
อิสระเสรีที่ฝันใฝ่
อิสระของหัวใจในทุกสิ่ง
อีกความรักห่วงที่มีให้จริง
มิใช่สิ่งลวงล่อพอชื่นใจ
คล้องมือสองคล้องใจกันมั่นในรัก
เฝ้าฟูมฟักรักมั่นไม่หวั่นไหว
อุปสรรคนานาคลาดคลาไคล
ผสานรวมสองใจไร้ทุกข์ซม
เพียงสบตาก็รู้ว่ารักท่วมท้น
สองกมลเคียงคู่อยู่สุขสม
ถึงม้วยดินสิ้นนราไม่พาตรม
มั่นภิรมย์รักมั่นนิรันดร์กาล
28 พฤษภาคม 2551 04:58 น.
นรศิริ
หัวอกที่ไร้หัวใจ
เจ็บปวดรวดร้าวเศร้าแสน
ยากแค้นแสนเข็ญไม่เห็นหน
หนทางหว่างใจนั้นมันมืดมน
รวดร้าวจนน้ำตาใจไหลหั่งริน
ไม่อยากตื่นมาพบใครให้หดหู่
ซึมเซาอยู่กับใจไร้ถวิล
กลืนน้ำตาข้างในที่ไหลริน
อยากแดดิ้นสิ้นใจคลายโศกตรม
เริ่มอีกแล้วแสงทองส่องสว่าง
ยังอ้างว้างอกใจไหม้ขื่นขม
จะต้องรออีกเท่าไรไม่ระทม
หรือเทพพรหมพอใจในการนี้
ค่อยเคลื่อนกายช้าช้าจากผ้าห่ม
นอนโศกตรมเนิ่นนานกาลวิถี
จากอำลาทุกสิ่งทิ้งใยดี
หากลูกน้อยกลอยชีวีรั้งหัวใจ
ทนไม่ได้กับการพรากจากลูกนั้น
เหมือนถูกควั่นอุรารักตักษัย
จึงทนเจ็บบ่มหนองครองอาลัย
ไม่ขอไกลเจ้าแล้วแก้วชีวัน
อยู่เพื่อรักเพื่อลูกผูกใจแน่น
ถึงข้นแค้นอกใจเกินใฝ่ฝัน
แม่จะทนอาบน้ำตาทุกคราครัน
คงสักวันนะลูกรักจักยืนยง
27 พฤษภาคม 2551 13:52 น.
นรศิริ
พบนางสิหวั่นไหว จะเจ็บใจจะเจียนตาย
คะนึงบ่ครวญคลาย ก็จะคล้ายสิโศกตรม
ฤดีบ่วายเว้น ก็เสาะหาสิเชยชม
ฤทัยจะขื่นขม เพราะบ่สมสิซมซาน
หะหายจะใฝ่ปอง ฤจะต้องสิวายปราณ
มโนจะร้าวราน ผิวเราจะรำบม
วะแว่วจะขื่นขม ฤจะร้างเพราะห่างชม
ชิวาจะจ่อมจม ก็เพราะขมพจีนาง
26 พฤษภาคม 2551 23:11 น.
นรศิริ
ใครคิดมีคู่อ่านดูตรงนี้
ผัวเมียรักท่วมท้น กลืนกิน
ยังบ่นานชลริน หลั่งล้น
พูดจาอ่อนอาจิณ กลายด่า ทุบตี
ทำแต่งานมากท้น สู่บ้าน เกเร
บางหญิงเนาอยู่บ้าน การพนัน
ผัวอยู่ทำโศกศัลย์ ป่วยไข้
ออเซาะอ่อนรำพัน เงินพ่อ แบมือ
เงินบ่มีมาไอ้ งี่เหง้า เฮงซวย