23 มิถุนายน 2552 05:37 น.
นรศิริ
รองเท้า
รองเท้า
สวมรองเท้าทุกคราวก่อนก้าวย่าง
ก้มหน้าพลางดูเท้าเราเสมอ
ย้ำเตือนจิตเราให้ไม่เผลอเลอ
รำลึกได้เสมอมิเผลอใจ
รองเท้างามสูงค่าราคาแสน
กับฟองน้ำแบนแบนแม่สวมใส่
ประเมินค่าราคาแสนห่างไกล
อีกรองเท้าเกือกไม้ใครบางคน
ดูฟองน้ำของแม่ส้นขาดหาย
ใช้เครือไม้ทำสายดูสับสน
แต่ไม่เคยเดือดร้อนหรือดิ้นรน
จะร้อนหนาวเปียกฝนก็คู่นี้
รองเท้าใช่มาตรวัดขจัดชั่ว
รองเท้าแพงอาจกลั้วสิ่งบัดสี
หากมีจิตผ่องพราวขาวฤดี
นั่นชีวีเลอค่าบูชาควร
รองเท้ามีเอาไว้ให้ครุ่นคิด
ย้ำเตือนจิตเอาไว้ใครนำหนุน
อย่าได้ลืมทดแทนคณาคุณ
ที่การุณย์ฟูมฟักลูกรักมา
สวมรองเท้าทุกคราวก่อนก้าวย่าง
ก้มหน้าพลางดูเท้าเราเสมอ
ย้ำเตือนจิตเราให้ไม่เผลอเลอ
รำลึกได้เสมอมิเผลอใจ
รองเท้างามสูงค่าราคาแสน
กับฟองน้ำแบนแบนแม่สวมใส่
ประเมินค่าราคาแสนห่างไกล
อีกรองเท้าเกือกไม้ใครบางคน
ดูฟองน้ำของแม่ส้นขาดหาย
ใช้เครือไม้ทำสายดูสับสน
แต่ไม่เคยเดือดร้อนหรือดิ้นรน
จะร้อนหนาวเปียกฝนก็คู่นี้
รองเท้าใช่มาตรวัดขจัดชั่ว
รองเท้าแพงอาจกลั้วสิ่งบัดสี
หากมีจิตผ่องพราวขาวฤดี
นั่นชีวีเลอค่าบูชาควร
รองเท้ามีเอาไว้ให้ครุ่นคิด
ย้ำเตือนจิตเอาไว้ใครนำหนุน
อย่าได้ลืมทดแทนคณาคุณ
ที่การุณย์ฟูมฟักลูกรักมา
ขอความกรุณาท่านหาภาพรองเท้ามาลงให้ด้วยกราบขอบพระคุณค่ะ
21 มิถุนายน 2552 14:52 น.
นรศิริ
คิดถึงทุกลมหายใจ
คิดถึงทุกลมหายใจเข้าออก
จงอย่าหลอกฉันเลยนะทูนหัว
นั่นมันเพียงถ้อยคำเห็นแก่ตัว
ใช้มอมเมาเมามัวเพื่อตัวเอง
เป็นคำหวานซ่านซึ้งตราตรึงจิต
ใช้หลอกชิดเชยชมแล้วข่มเหง
แม้นหลงเชื่อเหลือช้ำไปตามเพรง
บรรเลงเพลงน้ำตานองหน้าตรม
จงแบ่งจิตยั้งใจเอาไว้บ้าง
อย่าหลงทางวางใจให้ขื่นขม
เกิดแผลร้ายรอยร้าวเฝ้าระทม
เมื่อเขาสมใจแล้วแจวจากจร
หากรักเกิดจากใจใช่เสแสร้ง
มิจำแลงรักจริงไร้สิ่งซ่อน
เกิดจากความห่วงหาและอาทร
ใช่แสดงละครเพื่อเชยชม
รักแท้เกิดที่ใจใช่ที่ปาก
การก่อเกิดย่อมยากกว่าชื่นสม
หยั่งลึกในอุราใช่อารมณ์
ทั้งชื่นชมเชิดชูอยู่อาจิณ
รักเข้าใจในรักประจักษ์ค่า
สื่อส่งสู่สายตาว่าถวิล
อีกมั่นคงหนักแน่นดุจแผ่นดิน
คำยุยงติฉินอย่านำพา
รักที่เกิดจากรักจึงศักดิ์สิทธิ์
จิตที่ซึ้งในจิตจึงหรรษา
หากรักนั้นเคลือบแคลงแฝงวิญญาณ์
คือคำว่า..คิดถึงทุกลมปราณ
19 มิถุนายน 2552 22:31 น.
นรศิริ
ทางสองแพร่ง
มีเมตตาการุณย์มาหนุนค้ำ
แล้วน้อมนำธรรมคุณมาหนุนส่ง
บริสุทธิ์ยุติธรรมเจตจำนง
อีกซื่อตรงเป็นนิจจิตจึงงาม
เกิดเป็นคนจนมีเลือกดีได้
อยู่ที่ใจมุ่งมั่นมิครั่นขาม
ด้วยทำดีมักจะถูกประณาม
อีกทั้งหยามเหยียดหมิ่นจนสิ้นดี
ต้องเลือกทางที่ใจเราใฝ่ฝัน
อย่าไหวหวั่นหม่นใจให้หมองศรี
มีที่ไหนใครไม่โดนย่ำยี
แล้วใครที่อยากให้ใครดีเกิน
บางคนแกล้งทำดีให้คนเห็น
เพื่อจะเน้นคุณค่าน่าสรรเสริญ
เพื่อจะอวดว่าจิตข้าจำเริญ
แท้จริงเดินเกือกชั่วกลั้วกามา
การทำดีทำได้ไม่ยากนัก
แต่การรักษ์ดีไว้ได้ยากกว่า
ต้องทุ่มเทกายใจใช้ชีวา
จึงรักษาดีไว้ได้เนิ่นนาน
ตรองดูเถิดพี่น้องสองทางเลือก
จะเอาเปลือกหรือเลือกเอาแก่นสาร
พินิจนึกตรึกตรองเอาต้องการ
วิจารณญาณตั้งมั่นสรรสิ่งงาม
เกิดเป็นคนยากนักกว่าจักเกิด
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเลิศสิ่งสาม
คืองามกายงามจิตอีกคิดงาม
อีกติดตามอบรมข่มจิตตน
เราเลือกเกิดไม่ได้เลือกที่จะทำดีได้เสมอ โดยไม่ต้องรอเวลา
11 มิถุนายน 2552 04:38 น.
นรศิริ
สายสัมพันธ์วันนี้มิมีแล้ว
ไม่เหลือแววก่อนเก่าเฝ้าห่วงหา
ไม่เหลือแล้วรอยยิ้มที่พิมพ์ตา
เหลือแต่แววระอามาให้ยล
เคยออดอ้อนออเซาะฉอเลาะชื่น
ทุกวันคืนมิห่างให้ใจสับสน
ยังจดจำได้ไหมใครบางคน
ที่เธอบอกรักล้นเหนือสิ่งใด
ฉันคนนี้ใจดวงนี้ชีวีเก่า
เคยเป็นเงาที่ใครเคยหลงใหล
ชื่นชมนักว่าประเสริฐเลิศกว่าใคร
จะฝากชีวาลัยให้หนึ่งเดียว
กับแววตาชิงชังดังวันนี้
เพราะเธอมีคนใหม่ให้แลเหลียว
สำหรับฉันสายสัมพันธ์ยังฟั่นเกลียว
มีรักเพียงหนึ่งเดียวมอบให้เธอ
7 มิถุนายน 2552 19:36 น.
นรศิริ
แด่เธอผู้ทระนง
เกิดมาบนสินทรัพย์นับล้านล้าน
อีกหนึ่งจากขอทานเทียวท่องขอ
ก่อกำเนิดสองราผ่องลออ
กรรมเกิดก่อกั้นกลางให้ต่างกัน
เป็นคุณหนูมึงกูไม่รู้จัก
ทุกผู้พารุมรักสมัครมั่น
อีกหนึ่งนั้นนั่งขอรอแบ่งปัน
สองชีวันจึงต่างห่างฟ้าดิน
ครั้นถึงวัยศึกษาหาความรู้
น้องหนูนั่งรถงามตามทรัพย์สิน
อีกหนึ่งนั้นเปลือยเท้าก้าวย่ำดิน
ทั้งเสื้อผ้าขาดวิ่นหนักปักชุน
การศึกษาคุณหนูมิรู้จบ
อีกหนึ่งเรียนไม่ครบขาดคนหนุน
คุณหนูจบเมืองนอกบอกนัยบุญ
หลายล้านพ่อลงทุนเอาไว้รอ
กายกำเนิดเกิดมามิมีแผก
ใยจึงแยกรวยจนรวยจนแบ่งคนหนอ
หรือใช้ชาติกำเนิดแยกเหล่ากอ
ด้วยแตกหน่อจากเถาเหล่าคนรวย
ร่างที่เน่าเฟะฟอนสอนให้รู้
เมื่อชีวียังอยู่เธอสุดสวย
อุดมทรัพย์ศฤงคารล้านร่ำรวย
เมื่อมรณ์ม้วยเหลืออะไรไว้ชื่นชม
ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ได้สอนสั่ง
ว่าอย่าพลั้งเผลอใจในสุขสม
จะสวยเด่นเป็นสง่าน่าภิรมย์
ขอเชิญชมอสุภะจะรู้วาง
ขอความกรุณาท่านหาภาพหญิงสาวมาลงให้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
วันนี้วันเพ็ญดิฉันจะรีบเข้าห้องพระ เพราะต้องใช้เวลานาน เดี๋ยวจะมาใหม่ค่ะ