13 ธันวาคม 2552 05:53 น.
นรศิริ
จากใจรักนิรันดร์
ในสังคมโสมมแสนวิบัติ
ตัวเห็บหมัดถูกยกขึ้นสรรเสริญ
สิ่งสูงค่าถูกย่ำซ้ำหมางเมิน
จึ่งมีค่าไม่เกินปฏิกูล
การถอยหลังยั้งหยุดใช่สุดสิ้น
ที่ไม่ดิ้นเพียงไม่ให้เสื่อมสูญ
เถอะวันหน้าฟ้าเปิดเจิดจำรูญ
จะเทิดทูนเหนือยิ่งทุกสิ่งอัน
เพื่อนรักเจ้าเหนื่อยหนักจงพักผ่อน
ตาวันรอนอ่อนหล้าจงหลับฝัน
ก่อนจะลุกขึ้นล้างไฟโลกันตร์
มิให้มันมีเชื้อเหลือเชื้อสีดำ
การชิงชัยช่วงชิงใช่สิ่งยาก
จงถอนรากกระชากมาเหยียบย่ำ
แล้วรักษาหัวใจที่ระกำ
รอยฟกช้ำทั้งหลายมลายไป
6 ธันวาคม 2552 06:38 น.
นรศิริ
เก็บเอาดวงดอกไม้พันหมื่นแสนสี
ทั่วพระธรณีใส่ขันหมากเบ็งไท้
เอาหยาดเหงื่อฮวงข้าวจากสองมือผู้ถือเกี่ยว
เอาสีเขียวป่าไม้แปรให้เป็นอาภรณ์
มูลโตนคอนจ้นๆเมืองอุบลฟ้าลุ่ม
คือเสียงพี่น้องตุ้มโฮมให้ฮับขวัญ
มด วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์
ชาวอีสานฮักมั่นบ่มีมื้อหน่ายหนี
โขงซีมูลบกข่อนเห็นดอนจั่งสิหน่าย
ลูกอีสานตายเหมิดเหง่าอีสานนั้นจั่งสิลืม
แม่นมดตายจากแล้วสิบหมื่นแสนปี
ตายแต่โตเป็นผีใจยังฮักมั่น
สองตาแม่มดนั้นหันเบิ่งคนจน
ให้ผู้คนเท่ากันในโลกานี้
หนึ่งมดตายไปนี่สิเกิดมดสิบแสน
เกิดขึ้นมาทดแทนตามฮอยมดนั้น
อุดมการณ์เหนียวหมั่นสืบต่อเจตนา
ต่อให้สิบปีผันต่อให้แสนปีพ้น
คนสิย้องอยู่บ่เซา
2 ธันวาคม 2552 19:53 น.
นรศิริ
จงรักษาสามอย่างทางแห่งสุข
นิราศทุกข์รุมเร้าเข้าเผาผลาญ
หนึ่งรักษาจิตใจให้เบิกบาน
ไม่ฟุ้งซ่านขจัดตัดนิวรณ์
สองรักษาวาจาที่เอื้อนเอ่ย
อย่าได้เผยวจีที่หลอกหลอน
การโป้ปดเย้ยหยันนั้นตัดทอน
อย่าผัดผ่อนเพียงพ้นผลของกรรม
สามรักษากายาให้คงมั่น
อย่าได้ใช้ห้ำหั่นผู้ต้อยต่ำ
จงใช้กายเพื่อสร้างหนทางธรรม
เพื่อเน้นนำทุกผู้สู่ทางดี
แม้ผู้ใดใครรักษาดังว่าได้
นิราศภัยไร้ทุกข์ล้วนสุขี
จะรุ่งโรจน์โชติช่วงดวงชีวี
สบสิ่งที่ดีนั้นนิรันดร์กาล
วันนี้วันพระขอ อาราธนาคุณพระรัตนตรัยจงปกปักรักษาทุกท่านเทอญ
ขออนุญาตเข้าห้องพระนะคะ
27 พฤศจิกายน 2552 05:22 น.
นรศิริ
อยากให้เพื่อนคิดได้ในสิ่งผิด
อยากให้เธอหยุดคิดทำสิ่งชั่ว
เลิกหมกมุ่นอบายร้ายเมามัว
และกลับตัวก้าวไปในทางดี
เอาชนะใครนั้นมันทำได้
เอาชนะหัวใจได้ไหมนี่
มีมากมายหลายทางก้าวย่างซี
เพื่อสร้างศรีสร้างศักดิ์รักเจริญ
ความมืดคลุมรุมเร้าเข้าสิงสู่
เธอจึงอยู่อย่างไร้ใครสรรเสริญ
สร้างชีวีสูงไว้ค่าประเมิน
อย่างหลงเพลินเดินลงอเวจี
การทำดีเพียงสะดุดหยุดความชั่ว
เลิกเมามัวอำนาจให้ขาดศรี
หยุดเถิดเพื่อนทิ้งชั่วที่ตัวมี
มาเสริมสร้างความดีก่อนสายเกิน
เพื่อนคนนี่พร้อมที่อภัยให้
สิ่งที่แล้วเลยไปอย่าขัดเขิน
ยื่นมือมาเราจะพาเพื่อนก้าวเดิน
สู่เส้นทางเพลิดเพลินทางสายธรรม
25 พฤศจิกายน 2552 04:46 น.
นรศิริ
ใครล้มรีบฉุดรั้ง ขึ้นมา
อย่าข่มเหงบีฑา เหยียบซ้ำ
วันหนึ่งหากบุญพา โดดเด่น
เลวกลับกลายคูณค้ำ กอบกู้ นานา
กรรมาเคยก่อไว้ กาลนาน
วนสู่วัฏสงสาร สืบสร้าง
ใครใดเล่าจักหาญ หลบซ่อน
กงกรรมก่อห่อนล้าง ลบได้ เลยนา
การุณย์อีกอุ่นเอื้อ เถิดเอย
ใครเล่าเจ้าไม่เคย พลาดพลั้ง
อโหสิให้เลย หยิบยื่น
ดั่งหนึ่งการก่อตั้ง มากล้น ผลบุญ
คุณธรรมฤาห่อนซื้อ ถือครอง
ใครอาจจักจับจอง ห่อไว้
ตนย่อมไขว่คว้าปอง มาสู่
เก็บรักษ์จักจุ่งได้ ห่อนสิ้น สูญไป
หน้าส่วนตัว
1086
