25 สิงหาคม 2551 12:22 น.

ขอร้องนะ

นรศิริ

ขอร้องนะ
หากฉันไม่ดีดังเธอหวังไว้
แล้วเธอรั้งฉันไว้ทำไมหนอ
หรือยังทารุณฉันนั้นไม่พอ
หรือรอให้ฉันวายตายเย็นเย็น

ความร้าวรวดทุกวันฉันได้รับ
เธอยิ้มรับและยินดีที่ได้เห็น
ฉันจึงอยู่อย่างผู้ตายทั้งเป็น
มิวายเว้นเข็ญขลุกอยู่ทุกวัน

ขอร้องนะคนดีที่เคยรัก
อย่าให้ต้องจมปรักเลยนะขวัญ
ปล่อยฉันเถิดปล่อยไปชั่วนิรันดร์
ขออย่ามีเธอฉันอีกต่อไป

จะไม่ขอมากมายให้เคืองขุ่น
ขอเพียงลายมือคุณจะได้ไหม
ขอฉันพ้นโซ่ตรวนพันธะนัย
ช่วยเซ็นใบหย่าให้ฉันเท่านั้นพอ  ( ขอบคุณมากๆ)				
6 สิงหาคม 2551 19:50 น.

คิดถึงแม่

นรศิริ

คิดถึงแม่

แม่จ๋า
ลูกนี้หนาตรอมตรมขมขื่นล้น
ลูกเจ็บช้ำกล้ำกลืนสุดฝืนทน
ลูกหมองหม่นทดท้อต่อโชคชัย
แม่จ๋า
ลูกอ่อนล้าเกินกว่าใจสู้ไหว
ลูกหนาวเหน็บเจ็บแปลบแสบหัวใจ
น้ำตาลูกรินไหลล้นจากทรวง
แม่จ๋า
สารพันปัญหาพาหนักหน่วง
เพราะลูกซื่อถือเมตตาพาโดนลวง
สิ่งทั้งปวงจึงสูญสิ้นทั้งภิณฑ์พัง
แม่จ๋า
ลูกซานมาด้วยใจที่ไร้หวัง
ทั้งทุกข์โศกโรครุกโรมโหมประดัง
คงมีเพียงพลังฝังทรวงใน
แม่จ๋า
เจ็บเกินกว่าจะเยียวยาหรือแก้ไข
ไร้เรี่ยวแรงยั้งยืนฝืนฤทัย
เนื้อเน่าทุกห้องใจสุดทานทน
แม่จ๋า
ชลนาลูกหลั่งดังห่าฝน
จากข้างในทั้งผองห้องกมล
ปนเปื้อนกับสายฝนล้นเจิ่งนอง


ถ้าผิดตกบกพร่องประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ รู้สึกเบลอๆเหมือนกันเพราะทานยาเยอะแต่ก็อยากจะเขียน     พอดีไม่สบายก็เลยยิ่งเพิ่มความคิดถึงแม่ผู้ล่วงลับ
ทุกครั้งที่นอนโรงพยาบาลลืมตาขึ้นมาก็เห็นหน้าแม่ก่อนใครๆเพราะแม่รักและเป็นห่วง เป็นคนที่เข้าโรงพยาบาลบ่อยๆแม่ก็เลยเป็นห่วงพิเศษกว่าใครเพื่อน        เฮ้อคิดถึงแม่เราเหลือเกิน				
4 สิงหาคม 2551 03:46 น.

หอบความรักมาให้เอาหัวใจมาฝาก

นรศิริ

คิดถึงบ้านกลอน

คิดถึงคนบ้านกลอนเคยอ้อนพร่ำ
เคยดื่มด่ำคำหวานสะท้านไหว
พจมานหวานซึ้งตราตรึงใจ
หอบหทัยหวนมาหาบ้านกลอน

ด้วยมีงานมากมายให้ไขแก้
น้อยนิดแม้เวลาจะพักผ่อน
หากโหยถึงน้ำคำล้ำสุนทร
คนบ้านกลอนที่แสนซึ้งติดตรึงทรวง

สุขสราญดีไหมหรือใจหม่น
หวังว่าทุกผู้คนสุขล้นหลวง
คงไม่ให้ความหลังฝังภาพลวง
คงหนักหน่วงแน่นในหัวใจตน

ขอทุกผู้จงยิ้มรับกับวันใหม่
วันที่ฟ้าสดใสไร้เมฆหม่น
รับความหวานวารชื่นรื่นกมล
คารวะทุกผู้คนในบ้านเรา




พอดีพึ่งทำงานเสร็จ ก็เลยนั่งพิมพ์กลอน   ถ้าผิดพลาดประการใดอภัยด้วยนะคะไม่เพราะไม่ได้ตวจทานเลย  เดี๋ยวของีบสักนิดนึงค่ะ				
26 กรกฎาคม 2551 13:26 น.

พวงหรีดกรีดใจ

นรศิริ

พวงหรีดกรีดดวงใจ

ควันธูปลอยอ้อยอิ่งทอดทิ้งก้าน
ดั่งดวงใจแหลกราญคราไร้ขวัญ
เจ้าจากไปครานี้ชั่วชีวัน
ปีเดือนเนิ่นนานวันยิ่งห่างไกล

ปานถูกเชือดเฉือนใจข้างในเน่า
ทุกข์ถาโถมโรมเร้าแทบตักษัย
คิดถึงเคยอิงแอบแนบดวงใจ
เจ้าจากไปไม่ย้อนทับหวนกลับคืน

ดวงวิญญาณสถิตที่สถานไหน
แสนอาลัยไหม้หม่นสุดทนฝืน
ภาพความหลังยังย้ำสุดกล้ำกลืน
ไม่อยากตื่นมาให้ใจปวดชา

จงไปสู่สรวงสวรรค์วิมานแก้ว
คีตะแผ่วบรรเลงรับหลับเถิดหนา
จงสุขีที่สวรรค์บนชั้นฟ้า
สุขเถิดหนาจงหลับฝันนิรันดร์กาล

ขออุทิศส่วนกุศลผลบุญให้
ขอดวงใจจงสุขเกษมศานติ์
มองพวงหรีดเหมือนมีดกรีดดวงมาน
ดุจวิญญาณเรานี้จะหลุดลอย				
25 กรกฎาคม 2551 06:05 น.

นี่แหละคือคู่กัน

นรศิริ

นี่แหละคือคู่กัน
ก่อกำเนิดทุกสิ่งอันนั้นดับสิ้น
เดินบนดินบินบนฟ้ามาเสื่อมสูญ
ถึงคราดับทรัพย์สินสิ้นเกื้อกูล
สิ่งเพิ่มพูนดีชั่วที่ตัวทำ

ทุกชีวาอีกผาหินสิ้นสลาย
รักษ์จิตกายละอายชั่วอย่ามัวถลำ
กลีร้ายเสริมสร้างหนทางกรรม
จงน้อมนำพุทธคุณมาจุนเจือ

วนเวียนว่ายอนิจจังวัฏสังขาร
ทรมานท่วมท้นเจ็บจนเหลือ
ทุกชีวีมีหวานเค็มเข้มขมเกลือ
จงแผ่เผื่อบางใครบ้างในบางครา

ทุกสรรพสิ่งเกิดเพราะกรรมเรากำหนด
โศกสลดอีกสุขสันต์และหรรษา
บ้างจ่อมจมทุกข์ท้อทรมา
บ้างชีวาผาสุกไร้ทุกข์ตรม

นั่นเพราะผลบุญสร้างแต่ปางก่อน
ตามมาย้อนดีร้ายได้ขื่นชม
ใครเคยทำกรรมร้ายให้ระบม
ใครสุขสมเพราะผลกรรมที่ทำดี

เลิกก่อกรรมทำเข็ญเวรสาปส่ง
คราปลดปลงลงไปไม่หมองศรี
จงลาร้างเหินห่างทางราคี
ทุกชีวีมุ่งมั่นสรรค์คุณธรรม				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนรศิริ
Lovings  นรศิริ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนรศิริ
Lovings  นรศิริ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนรศิริ
Lovings  นรศิริ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนรศิริ