ถักทอฟ้าด้ายทองผ่องอำไพ เมฆาใสสีขาวไว้บนผ้า นำสายรุ้งเป็นด้ายถักอร่ามตา หยาดฝนมาชโลมให้งดงาม ขอบฟ้าทองระยิบประกายฟ้า แวววับตาต้องพสุธาหาใดเหมือน เกร็ดน้ำแข็งบนฟากฟ้ายากลืมเลือน ฉับพลันเลื่อนลงมาเป็นที สายนทีระยิบตามหาสมุทร แสนลึกสุดลึกลับน่าค้นหา ระลอกคลื่นกระเซ็นเล่นกับปลา แล้วพัดพาคลื่นน้อยลอยสู่ดิน ปฐพีมั่นคงและอบอุ่น หอมละมุลกลิ่นดินเคลียไอป่า สรรพสัตว์ป่าวร้องริมธารา ดินน้ำฟ้าคือที่ก่อเกิดเรา