1 กรกฎาคม 2550 22:43 น.

แว่วแผ่นดินกลิ่นฟ้าไอสมุทร

นภานุภาพ

ถักทอฟ้าด้ายทองผ่องอำไพ
เมฆาใสสีขาวไว้บนผ้า
นำสายรุ้งเป็นด้ายถักอร่ามตา
หยาดฝนมาชโลมให้งดงาม
  ขอบฟ้าทองระยิบประกายฟ้า
แวววับตาต้องพสุธาหาใดเหมือน
เกร็ดน้ำแข็งบนฟากฟ้ายากลืมเลือน
ฉับพลันเลื่อนลงมาเป็นที
   สายนทีระยิบตามหาสมุทร
แสนลึกสุดลึกลับน่าค้นหา
ระลอกคลื่นกระเซ็นเล่นกับปลา
แล้วพัดพาคลื่นน้อยลอยสู่ดิน
  ปฐพีมั่นคงและอบอุ่น
หอมละมุลกลิ่นดินเคลียไอป่า
สรรพสัตว์ป่าวร้องริมธารา
ดินน้ำฟ้าคือที่ก่อเกิดเรา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนภานุภาพ
Lovings  นภานุภาพ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนภานุภาพ
Lovings  นภานุภาพ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนภานุภาพ
Lovings  นภานุภาพ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนภานุภาพ