11 สิงหาคม 2551 01:08 น.
นทธี ศศิวิมล
กระป๋องมนุษย์
เรียงแขน...
แขวนราว...
ราวเนื้อ...
เนื้อเบียดเนื้อ...
นมเบียดหลัง...
ขาเบียดขา...
หายใจเข้า...
หายใจออก...
อึดอัด...
อับชื้น...
เหงื่อชุ่มเสื้อ...
สาบเนื้อฟุ้งกระจาย..
เปิดหน้าต่าง...
ไอร้อน,ไอพิษ...
ฝุ่นควันรุมรม...
เบรก...เร่ง...
กระแทกกระทั้น...
กระชากกระชั้น...
จุดหมาย...
ยังมองไม่เห็น...
ยังมาไม่ถึง...
บนถนน...
กระป๋องมนุษย์...
ติดขัด...เหยียดยาว....
11 สิงหาคม 2551 01:07 น.
นทธี ศศิวิมล
น้ำผึ้ง
เหนื่อย...
กลัว...
หิว...
แสงไฟ...
เสียงรถ...
ผู้คน...
ย่อขา...
คำนับ...
ร้องอ้อน...
หนูหิวจัง...
ขอได้ไหม...
กล้วย...อ้อย...
หนูเหนื่อยจัง...
หยุดเดิน...
ได้ไหม...
หนูกลัว...
กลับบ้าน...
หาแม่กันเถอะ...
หนูเจ็บ...
อย่าตีหนูเลย...
หนูเดินแล้ว...
ย่อขา...คำนับ...ร้องอ้อน...
แม่จ๋า...
หนูอยากกลับบ้าน...
เหนื่อย...
กลัว...
หิว...
แสงไฟ...
เสียงรถ...
ผู้คน...
เที่ยงคืน...
รายได้...
ไม่ถึงสามร้อย...
หนี้สิน...
กับข้าว...
รายจ่าย...
20 บาทครับ...
กล้วย...
อ้อย...
อ๋อ ครับ...
ขวบกว่าๆ...
ชื่อน้องน้ำผึ้ง...
ที่บ้าน...
ไม่มีเงิน...ไม่มีงาน...
จะเอาอะไรเลี้ยงช้าง...
อย่าจับผมเลย...
คุณตำรวจ...
ผมก็อยากกลับบ้านเหมือนกัน...
(สีลม 2547)
หน้าส่วนตัว
1362
