19 มีนาคม 2546 16:03 น.
นกน้ำ ไซบีเรีย
กลางฝืนป่าฉันเดินมาไกลเต็มที
ฉันเหนื่อยจึงหยุดพักบนลานหินริมลำธาร
ไม่ห่างจากตรงนั้น
ฉันเห็นใบไม้ใบหนึ่ง เกาะค้างอยู่บนหินใต้สายน้ำ
..จะฝืนกระแสได้อีกสักเท่าไร ใบไม้ใบเล็กเพียงเท่านี้
ฉันตื่นขึ้นเมื่อลมป่าพัดกรรโชกจนไม้โยกไหว
ใบไม้น้อยใหญ่จึงพากันร่วงกราวลงบนสายน้ำ
ทั้งหมดไหลล่องรวดเร็วไปตามลำธารใส
ต่างแต่เพียงใบไม้ใบเดิมยังฝืนกระแสอยู่อย่างเด็ดเดี่ยว
ฉันเดินจากมาตามวิถีทางของฉัน
ที่ทำได้ก็เพียงส่งแรงใจให้เธอยืนหยัดอยู่ให้นานที่สุด
แม้จะรูว่าอีกไม่นานเธออาจล่องไหลไปตามกระแส
..เหมือนใบไม้ใบอื่นๆ
หน้าส่วนตัว
1357
