19 พฤษภาคม 2550 23:51 น.
นกน้อยบินกลับรัง
ทั้งตัวฉันมีเงิน อยู่แค่ 10 บาท
มีเท่าไหร่ ก็ทุ่มให้เธอหมด
คนอื่นเค้ามี 100 บาท
ให้เธอไป 50 บาท
ก็ยังเหลือ 50 บาท
เค้าให้เธอไป เค้าก็ยังเหลือ
และให้เธอมากกว่าฉัน ตั้ง 40 บาท
ฉันทุ่มหมดตัว ก็ให้เธอได้แค่เพียง 10 บาท
รักของฉันคงแทบไม่มีค่าอะไรเลยเมื่อเทียบกับใครใคร
เปรียบเหมือนผงธุลีดินที่ไร้ค่า
แต่......ฉันแค่อยากให้เธอ มองไปบนท้องฟ้า
เธอมองเห็นดวงดาวที่ส่องแสงประกายสวยงามนั้นไหม
ดาวดวงนั้นก็คือ เธอ.....
และเธอรู้ไหมว่าดาวที่เห็นว่าสวยงามนั้นแท้จริงแล้ว
มันมากจากอะไร และอะไรที่เป็นตัวตนของดาวนั้น
แท้จริงแล้วดาวนั้นไม่มาจากสิ่งอื่นใดเลย
นอกจากฝุ่นและผงธุลีดินที่ไร้ค่า
ที่รวมตัวขึ้นเป็นดวงดาวที่สวยงาม
และฉันอยากให้เธอรู้ไว้ว่า
แม้รักของฉันไม่อาจจะเทียบกับรักของใครใคร
และมีค่าเพียงผงธุลีดินที่ไร้ค่า
แต่ฉันก็ยังยินดีที่มันเป็นส่วนนึง
ที่ยังมีให้เธอเสมอ
เพื่อให้เธอได้เป็นดวงดาวที่สวยงามบนท้องฟ้านั้น...