29 พฤษภาคม 2548 00:16 น.
นกถึดทือ
เพ็ญงามข้ามฟ้าสุดาสวรรค์
กระจ่างจันทร์เจ้าแจ่มแต้มแต่งสรวง
งามพิสุทธิ์ผุดผาดสาดเงินยวง
เดือนลอยดวงดูเด่นเพ็ญประไพ
เป็นเพื่อนอยู่คู่ฝันนั้นสั้นนัก
วัฏจักรมักหวนทวนมาใหม่
เหมือนสิ้นแรงสิ้นรักหักอาลัย
กัดกร่อนใจเกลือกกลิ้งทิ้งโรยรา
สุดร่ำร้องเรียกรักให้พักพิง
สุดประวิงอิงแอบแนบนาสา
สุดจะรั้งใจไว้ไม่นำพา
สุดเวลาหยุดยั้งดั่งเดือนแรม
แสงเดือน เลือนหาย จากปลายฟ้า
ดารา วูบวับ ปรับแต่งแต้ม
เวียนวน ไปมา พากันแซม
วอมแวม หรี่ริบ กระพริบพราว
ใช่ว่า มืดมน อนธกาล
ดาวผ่าน เบื้องบน เวหนหาว
หรุบหรู่ มัวซัว เพียงชั่วคราว
วาววาว วูบวูบ จูบแทนจันทร์
เลือนลาง พรางแสง โรยแรงรอบ
อยากกอบ ดาวเกลื่อน เป็นเพื่อนฝัน
ลิบลิบ ไกลตา พาผูกพัน
ไหวหวั่น เวิ้งว้าง ร้างแรมไกล
ค่อนคืน ดื่นดึก เฝ้านึกคิด
เพ่งพิศ ดาวน้อย ลอยไสว
บางดวง ร่วงหล่น พ้นทางไป
รำไร ใจหาย เสียดายดวง
เรืองเรื่อ เจือฟ้า อุษาสาง
อำพราง ดารา คราลับล่วง
อ้อยอิ่ง อิงแอบ แนบในทรวง
รับช่วง รอดวง สุริยา
26 กุมภาพันธ์ 2547 21:14 น.
นกถึดทือ
ความรัก...เหมือนกลีบดอกพร่างพราวขาวพิสุทธิ์
ความรัก...เหมือนโลกจะสะดุดแล้วหยุดหมุน
ความรัก...จะคอยเฝ้าอิงแอบแนบเจือจุน
ความรัก...จะมีแต่ไออุ่นละมุนละมัย
22 กุมภาพันธ์ 2547 23:51 น.
นกถึดทือ
คิดถึง...ทุกท่าทีที่เคยเห็น
คิดถึง...เคยเย้าเล่นเสน่หา
คิดถึง...สรรพสำเนียงในวาจา
คิดถึง...ประกายตาที่เคยมอง
คิดถึง...ทุกนาทีที่ผันผ่าน
คิดถึง...เมื่อวันวารมีเราสอง
คิดถึง...อ้อมแขนที่กอดตระกอง
คิดถึง...กรุ่นกลิ่นน้องประคองใจ
หน้าส่วนตัว
540
