14 มีนาคม 2545 17:45 น.
นกตะวัน
ขุนทองเอ๋ยเคยอยู่เคียงคู่ป่า
ใยต้องมาอยู่เมืองเรืองแสงสี
ถูกขังในกรงไม้ไร้ปรานี
หมดราสีหมองไหม้เพราะใครกัน
นี่นะหรือเรียกชื่อสัตว์มนุษย์
ประเสริฐสุดกว่าสัตว์ใดจนลือลั่น
แต่ใจต่ำเหยียบย่ำสัตว์อื่นกัน
ทุกผู้นั้นล้วนเท่ากันหมั่นตรองดู
14 มีนาคม 2545 17:45 น.
นกตะวัน
จากหน่อเป็นตอไผ่
เบียดกันไว้ได้เป็นกอ
รวมกันเช่นนี้หนอ
จึงเพียงพอต้านแรงใด
เปรียบคนชนเช่นเรา
รวมกันเข้าต้านทานไหว
ศัตรูอยู่หนไหน
ต่อสู้ได้ไม่อ่อนแรง
14 มีนาคม 2545 17:31 น.
นกตะวัน
ทุ่งสามร้อยยอด
กกแขมขึ้นตลอดอ้อกอดเกี่ยวกัน
แพงพวยพาดพิงแอบอิงบัวผัน
รับแสงตะวันแข่งกันชูใบ
เหล่านกเริงร่า
จาบคาบินมากระสาบินไป
อีโก้งอีล้ำยางดำยางไฟ
เป็ดแดงฝูงใหญ่ขวักไขว่ชวนมอง
น้ำไหลใสแจ๋ว
ระลอกวาวแววพราวแพรวแสงทอง
ระยิบระยับวาววับน่ามอง
ผิวน้ำเรืองรองสีทองสวยดี
ทิวเขาเบื้องหน้า
อยู่ไกลสุดตาหมอกหนาไม่มี
สีเขียวแกมฟ้าภูผาชื่อดี
เขาตะนาวศรีนามนี้พึงจำ
14 มีนาคม 2545 09:50 น.
นกตะวัน
เธอคนไหนคือเจ้าของครองใจฉัน
เธอคนนั้นเป็นเจ้าของครองใจนี่
เธอใช่ไหมหรือมิใช่คนไหนดี
เธอคนนี้ก็แล้วกันฉันให้ครอง
หัวใจนี้แสนดีมีค่านัก
โปรดจงรักษาไว้อย่าให้หมอง
ฉันมอบให้เธอไว้ได้ครอบครอง
เป็นเจ้าของครองใจฉันจนวันตาย
14 มีนาคม 2545 00:43 น.
นกตะวัน
ขอได้ไหมเมื่อใดที่มองฟ้า
ขอให้เห็นดวงตามาจดจ้อง
แม้ตะวันไม่ให้ใจใครครอบครอง
ขอแค่สองแววตามาพบกัน
นรพัลลภ
ขอได้ไหมเมื่อใดที่มองฟ้า
ไม่รู้ว่าขออะไรสิ่งไหนแน่
จะขอดาวเดือนตะวันเอาไว้แล
ขอได้แน่ไม่ต้องของ้อผู้ใด
เพราะดวงตาที่มีอยู่ทั้งคู่นั้น
ตาของท่านใช่ไหมหรือมิใช่
อยากจะจ้องอยากจะมองก็จ้องไป
ตาของใครก็มองไปใยขอมา
นกตะวัน