21 สิงหาคม 2550 19:54 น.
น.นิรัติศัย
เรื่องมันเกิดตอนสายของวันเสาร์
ใครเห็นเราร้องให้กลางสายฝน
เดินโซเซเหมือนหมาถูกรถชน
น้ำตาร่วงหล่นลงจากใจ
เธอทิ้งฉันให้เดียวดายหลายวันแล้ว
แม่ดวงแก้วดังประทีปสว่างไสว
เป็นดั่งเทียนเล่มน้อยคอยแกว่งไกว
ให้เดินไปตรงทางระหว่างดำ-ขาว
ยิ่งก้าวเดินก้าวย่างวางรากฐาน
เสมือนบ้านหลังใหญ่มากเรื่องราว
ยิ่งต่อเติมยิ่งเสริมแต่งยิ่งแข็งกร้าว
ดั่งใจสาวนานี้ที่ทิ้งกัน
บ้านก็พังรังรักร้างสว่างกลับมืด
ความรักจือชืดกลื่นความฝัน
ก่อเกิดหมู่เมฆหมอกขึ้นฉับพลัน
พร้อมสายฟ้าฟาดฟันดุจพญามาร
Lovers
0 คน เลิฟน.นิรัติศัย
Calendar
หน้าส่วนตัว
1304
