31 มีนาคม 2549 19:31 น.
น.นิรัติศัย
รักเอยรัก
รู้ว่าหนักอกและใจ
รักเอยรักของใคร
รู้ว่าใจเราไร้รัก
รักเอยรักยิ่งนัก
รู้ว่ารักยากจะหัก
รักเอยเคยรู้จัก
มันเตียงหักรักรันทด
รักเอยรัก
รักยิ่งนักมักยิ่งหด
รักเอยไม่เคยลด
แม้จะหดลดหมดเกลียว
รักเอยเคยรู้จัก
มันช้ำนักรักเพราะเสียว
รักเธอแค่กลมเกลียว
สุขยิ่งเสียวเดี๋ยวยิ่งรัก
10 มีนาคม 2549 19:04 น.
น.นิรัติศัย
คละแบบแยกออกนอกกระดาน
เก็บวันวานเก็บเรื่องราวเอาไว้คิด
เก็บเรื่องเล่าเก็บเรื่องเราให้ยึดติด
กับความคิดมีเพียงเรื่องที่ฝัน
ใครสักคนบนฟ้าคอยทายทัก
เรื่องรักต่อJigsawห่อของขวัญ
หลับตื่นกลางดึกดื่นขึ้นโดยพลัน
สู่วานวันด้วยเงาเขลาปัญญา
จากไปไม่หวนกลับลับวานวัน
สู่ความฝันอันโง่เง่าเฝ้าปัญหา
พลิกกระดานต่อเติมด้วยน้ำตา
สุดอุราหักห้ามไฟไม่คิดถึง
ต่อเท่าไหร่ก็ไม่หมดลดความคิด
ไม่ถูกผิดคิดฝันหวานปานน้ำผึ้ง
คิดเท่าไหร่คิดยังไงไม่สุดซึ้ง
มันขาดผึง! ขาดสะบันลั่นวาจา
9 มีนาคม 2549 20:15 น.
น.นิรัติศัย
รักจะรบจบด้วยกำลังกังขา
รักจะเลิกเบิกด้วยดวงตาหายข้องใจ
รักจะรุกบุกด้วยกำลังหวงห่วงใย
รักจะไปก็เชิญไปให้ไกลเสีย
7 มีนาคม 2549 18:39 น.
น.นิรัติศัย
วันนี้เป็นวันที่เธอดีใจดีที่สุด
แต่สำหรับฉันแล้วในควานใจนั้นฉันก็แฝงด้วยความเหงาขึ้นจับใจ
ฉันรู้เธอมีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ รออยู่ข้างหน้า
มันเป็นอนาคตของเธอด้วยเช่นกัน
แต่ฉันเหงา ฉันไม่อยากให้เธอห่างไกลฉันไปกว่านี้
เท่านี้มันก็ห่าง ห่างพอจะเรียกความเหงาได้หลายชั้นหลายชั่วโมง
แต่ ขอให้เธอโชคดี ในทางที่เธอเดิน และกำลังก้าวเข้าสู่อนาคต.
อาจจะเหงาสักนิด แต่ฉันจะบอกว่า ฉันไม่ได้ไปไหนเลย
ฉันยังอยู่ที่เดิม ที่ๆเคยอยู่ และรอคอยเธอเสมอ
6 มีนาคม 2549 19:16 น.
น.นิรัติศัย
ฉันจะก้าวทางที่กว้างห่างความคิด
ฉันจะปิดตัวตนคนเศร้าหมอง
ฉันจะหวังเม็ดเงินตามครรลอง
ฉันจะกองสมบัติไว้ในดิน
ฉันจะเลือกเส้นทางห่างวิถี
ฉันจะหนีเมืองหลวงไกลสุดสิ้น
ฉันจะกลับบ้านเกิดด้วยถวิลย์
ก่อนจะสิ้นอายุสิ้นสุดกัน