17 มิถุนายน 2548 18:50 น.
น.นิรัติศัย
บรรจงมีด กรีดข้อมือ ถือกำเนิด
ฟ้าพิโรธ จิตเตลิด เกิดมหันต์
สัตว์นรก หรือสัตว์ร้าย กลับกลายพันธ์
ความดุดัน ตามรากเหง้า เฝ้าติดตาม
เลือดไหลย้อย ค่อยจรด ลงบนพื้น
หลับหรือตื่น จิตแน่นิ่ง อิงข้างหมอน
กดคมมีด อีกครั้ง หวังจากจร
เหมือนเรือคลอน ก่อนล่ม จมกลางหาว
พบทางแล้ว สว่างจ้า พาจริต
ใจเพลินพิศ สู่ห่วง สรวงสวรรค์
มีรัก มักเป็นทุกข์ สุขบางวัน
สร้างความฝัน อันล้นหลาม ตามหทัย
16 มิถุนายน 2548 19:34 น.
น.นิรัติศัย
ความรัก น้อยนิด มหาศาล สร้างวิมาน ในอก ชกภูผา
ครั้งหนึ่ง เงยหน้า ก่อนไขว่คว้า หาสวรรค์ เมฆา น่าเศร้าใจ
ครั้งนี้ เรื่องรัก ยิ่งหนักอก เหมือนนรก แผดเผา เรามอดไหม้
หนำซ้ำ ที่รัก มาหักใจ เป็นกองไฟ ลุกโชน โดนใจกาย
จบแล้ว สิ่งรัก ในครั้งนี้ อรุณรุ่ง เช้าที่ แดดอ่อนล้า
ฉันยืน แหนมอง ณ ขอบฟ้า ก่อนโรยตัว ลงมา หาพื้นดิน
๑๖ มิถุนา ๔๘
Lovers
0 คน เลิฟน.นิรัติศัย
Calendar
หน้าส่วนตัว
738
