17 มิถุนายน 2548 18:50 น.

“แค่เสี้ยว”

น.นิรัติศัย

บรรจงมีด 	 กรีดข้อมือ 	   ถือกำเนิด
ฟ้าพิโรธ 	  จิตเตลิด 	   เกิดมหันต์
สัตว์นรก 	  หรือสัตว์ร้าย    กลับกลายพันธ์
ความดุดัน 	  ตามรากเหง้า   เฝ้าติดตาม

เลือดไหลย้อย   ค่อยจรด        ลงบนพื้น
หลับหรือตื่น 	   จิตแน่นิ่ง 	  อิงข้างหมอน
กดคมมีด 	   อีกครั้ง 	  หวังจากจร
เหมือนเรือคลอน    ก่อนล่ม 	   จมกลางหาว


พบทางแล้ว 	      สว่างจ้า 	         พาจริต
ใจเพลินพิศ 	     สู่ห่วง 	        สรวงสวรรค์
มีรัก 	     มักเป็นทุกข์      สุขบางวัน
สร้างความฝัน     อันล้นหลาม       ตามหทัย				
16 มิถุนายน 2548 19:34 น.

"สุดท้าย เพราะ รัก"

น.นิรัติศัย

ความรัก  น้อยนิด  มหาศาล         สร้างวิมาน    ในอก      ชกภูผา
ครั้งหนึ่ง  เงยหน้า  ก่อนไขว่คว้า  หาสวรรค์      เมฆา       น่าเศร้าใจ
ครั้งนี้      เรื่องรัก   ยิ่งหนักอก     เหมือนนรก   แผดเผา  เรามอดไหม้
หนำซ้ำ    ที่รัก        มาหักใจ        เป็นกองไฟ    ลุกโชน    โดนใจกาย
จบแล้ว    สิ่งรัก       ในครั้งนี้        อรุณรุ่ง         เช้าที่        แดดอ่อนล้า
ฉันยืน    แหนมอง  ณ ขอบฟ้า      ก่อนโรยตัว   ลงมา       หาพื้นดิน

			          ๑๖ มิถุนา ๔๘				
28 พฤษภาคม 2548 18:18 น.

รำพึงถึงคนรัก (เวลาแห่งการเรียนรู้ และอดทน)

น.นิรัติศัย

นั่งเหม่อมองท้องฟ้ายามพลบค่ำ
ฝนกระหน่ำหนักหนาน่าฉงน
คงทุกข์ใจเหมือนเราเข้าอีกคน
ฟ้าสุดทนร่ำไห้เป็นสายธาร
	
	อันท้องฟ้ากว้างใหญ่แผ่ไพศาล
บริวาลเป็นเมฆหมอกครองทุกหน
ทั่วปฐพีมืดมิดเหมือนใจคน
ดั่งสายชลที่ไหลบ่ามาสุดแรง

	โอ้ความ "รัก" ข้ารู้ว่าเจ้าเฝ้าคอยใครคนหนึ่งอยู่
ข้ารู้... ว่าเจ้าทุกข์ใจมากแค่ไหน
ข้ารู้... 
ว่า "เวลา" ทำให้เจ้าเป็นแบบนี้
เจ้าไม่ผิดอะไรกับข้าหรอก ข้าเป็นดั่งพระจันทร์ที่รอคอยตะวันลาลับสุดขอบฟ้า
บางเวลา ข้ารอแล้วรอเล่า ตะวันยังคงเจิดจรัสใกล้ๆ ข้า 

ข้าเป็นเช่นนี้เสมอ...
	หยุดสิ... เห็นไหม ฟ้ายังร่ำให้กับเจ้า
เจ้าจงปลื้มปิติ ที่โลกใต้ผืนฟ้าเดียวกัน ยังมี "ใคร" คนหนึ่งระทมทุกข์ไปกับเจ้า
คอย... ห่วงใยเจ้า
	เจ้ายังจำช่วงเยาว์วัยได้ไหม มืออันใหญ่และหยาบที่คอยประคับประคอง มือที่คอยโอบอุ้มเวลาที่เจ้าเผลอปล่อยใจไปกับสิ่งอัศจรรย์รอบกายเจ้า
ถึงตอนนี้สิ่งนั้น เป็นเพียงภาพอดีตของเจ้า มันดีมิใช่หรือ เรียกมันกลับมาสิ กำลังใจ คำพูดปลอบโยนที่เคลือบด้วยความเอ็นดูและหวงแหนดั่งแก้วที่สว่างไสว

	"เวลา" ทำกับเจ้าอย่างนี้หรือ				
23 พฤษภาคม 2548 18:19 น.

เฝ้าคอยคนรัก

น.นิรัติศัย

ใบไม้พลิ้วเอนไหวยามหนาวเหน็บ
ลมเริ่มเก็บความอาธรก่อนสิ้นหวัง
ตะวันคล้อยตามฝนก่อนบดบัง
สร้างความหวังอันน้อยนิดจิตบรรจง
ตั้งจิตอธิฐานแต่กาลก่อน
แม้จากจรนารีมิห่างหาย
หากชาตินี้มิได้อยู่ข้างกาย
ร่างสลายจิตยังมั่นมิจืดจาง				
16 มีนาคม 2548 18:39 น.

รวมจ้าวยุทธจักร

น.นิรัติศัย

เย้ยพิภพ
  
เย้ยพิภพ ทะยายทั่วภพ ดนตรีเพื่อนคู่กาย

กระบี่เยือกสะท้าน เหลือบโลกันตร์

เย้ยพิภพ

..................................


คัมภีร์ร้อยภาพ
หนังสือหน้าเดียว สรรพสิ่งไม่จีรัง
วัฏจัรไม่เที่ยงแท้
ยุทธ์ผู้กล้าช่างน่าขำ

............................

จอมยุทธร้อยบุปผา 

ยาจกผู้มั่งคั่ง ตาเย็นชา
ใจคุณธรรม เส้นทางปูด้วยอิฐทองคำ
ท่องทั่วฟ้าดินไม่ใช้อัฐ

..........

ดาบคลั้งกราดพิภพ
หนึ่งขลุ่ยเคียงข้างกาย
ฉายาคลุ้มคลั้งสิบห้าปี

........................

ดาบคลี่งกระหลั่งหลง
เอี้ยเสี่ยวไซ
รักนี้พลัดพลากใจสลาย
กระบี่คู่กายดาบคู่ใจ
....				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน.นิรัติศัย
Lovings  น.นิรัติศัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน.นิรัติศัย
Lovings  น.นิรัติศัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน.นิรัติศัย
Lovings  น.นิรัติศัย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงน.นิรัติศัย