2 ตุลาคม 2548 18:38 น.
น.นิรัติศัย
หนึ่งทิวา หนึ่งราตรี ที่เหยียบย่ำ
เดินร้องร่ำ คลำหา ค่าของใคร
ป่าคอนกรีต ตึกสูง ไร้พงษ์ไพร
มอบเพียง ใจอันล้า หาแสงตะวัน
นึกอยากท่อง วนา ป่าไกลโพ้น
ของฝากโน้น ใต้ตะวัน และจันทรา
หาที่สุข ไร้เรื่องทุกข์ ในอุรา
เฝ้ามองหา ว่าสิ่งนั้น มันมีนัยฯ
ใต้คอนกรีต แดดร้อน มลพิษ
ร้ายยิ่งคิด ยิ่งย่ำ ซ้ำที่เดิม
ท่อไอเสีย แข่งขัน ดังครืนครืน
ใต้สะพานที่ยืนดูสู้อดทน
ก่อนกระโจนทิ่งทุกอย่างไว้ด้านหลัง
ไร้ความหวังปีนป่ายครายความเหงา
เรื่องต่างๆล้วนอนิจจังไร้ตัวเงา
แล้วจากโลกอันโศกเศร้าด้วย....ตัวเอง
3 กันยายน 2548 17:41 น.
น.นิรัติศัย
ซึ้งนักช้ำรักครั้งนี้
รวดร้าวในฤดีแร่งเร้า
ร้อนแรงดั่งวารีเดือดด้าน
รุกรานต้านหลอมอัคคี
ทรวงอกประทุดังเพลิง
หวาดหวั่นเจิดเจิงเพลี้ยงพล้ำ
เกาะระเบิดกลางพิภพฉ่ำ
วาดฝันพร่ำพรั่งพลู .... อยู่อเวจี
30 กรกฎาคม 2548 17:49 น.
น.นิรัติศัย
ฉันยังเป็นคนรักเธออยู่ ถามว่าอยากรู้ใช่ใหม?
ฉันยังเป็นคนรักหรือเปล่าฉันสงสัย
เธอทำไมทำร้ายจิตใจกันทุกนาที...
นั้นหนะสิ
พอเถอะพอหากจะต่อรักอีก
ขอจงหลีกหนีไกลไม่ต้องหา
พอเถอะพอคนนี้พี่ขอลา
ให้แก้วตาจงอย่าได้แลเหลียว...เอย
พอเถอะพอแค่นี้ที่ใจพัก
แสนช้ำนักในอุราพาอดสู
พอเถอะพอสิ้นแล้วที่เฝ้าดู
ใจไม่อยู่ที่ใครในเมื่อวัน
ลาก่อนที่รักหักใจห้าม
ไม่ขอตามเธออีกหลีกเข้าป่า
จะไปพักซ่อมใจในไม่ช้า
ไม่กลับมา ณ เวลามีสองเรา
I have no filling about that.
yes
I'm concerned about you.
no
23 กรกฎาคม 2548 19:05 น.
น.นิรัติศัย
รอ เรือ หากนำคำต่างๆ มาผสมคงได้หลายคำ หลายความหมาย เช่น
เรียน รู้ รอบ เรื่อง รัก แรก เริ่ม รบ เร้า ร้อน แรง รุ่ง โรจน์ โรง แรม รวน เร ร้าง รา ร่อน เร่ ไร แร้น จนอาจถึง "แ-ด" ก็อาจเป็นได้
หากเปรียบคนอย่างเราๆ ท่านๆ รอ เรือ คงเป็นพาหนะในการเดินทาง ณ ท้องทะเล บนแม้น้ำ เพื่อไปยังจุดหมายที่ต้องการ จนบางครั้ง มักมีเรือสองลำใต้ฝ่าเท้า ซ้าย-ขวา โดยมีน้ำหนักเท่าๆ กัน เมื่อผ่านเข้าสู่ มหาสมุทรแล้วย่อมยากต่อการยกเท้าจากฟากใดฟากหนึ่งได้
หาก...ใจมิเข้มแข็งพอ จนแล้วจนรอด บ้างถึงฝั่งฝัน บ้างล่ม ณ จุดใดจุดหนึ่ง หรือพยุงรั้งไว้ มันช่างน่าสงสารปนน่ารังเกียจ แต่มิอาจพูดมันออกมาได้ต้องปล่อยตามเวลา เป็นเครื่องเตือนสติแก่ผู้นั้น อนาคตอันใกล้เข้ามา โดยมิแน่ใจ แน่แท้ ต่อการหยั่งรู้ ย่อมแปรเปลี่ยนได้เสมอ
ชีวิตมี 1 ชีวิต ย่อมพร้อมรับเรื่องความไม่แน่นอน การแปรเปลี่ยน และความเสี่ยงอยู่เสมอ
หากไม่ยุติ ไม่รั้ง ไม่รอ บางทีอาจสร้างสิ่งที่เรียกว่า "ความจริง" ขึ้นมาก็อาจเป็นได้ หรือ เป็นไปไม่ได้เลยก็อาจจะใช่...
วันหนึ่งพร้อมรับความเสียง ความแปรเปลี่ยน และความไม่แน่นอน คงต้องยกเท้าออกจากฟากหนึ่งและพายต่อไปจนถึงฝั่งอย่างตั้งใจ
โดย...ทิ้งให้อีกฟากหนึ่ง เผชิญชะตากรรมด้วยตัวเองบนความเสี่ยง แปรเปลี่ยน และความไม่แน่นอน...
แล้ววันหนึ่งฟากฝัน คงถึงฝั่งในไม่ช้า.... ความจริงก็คงเกิดขึ้น ณ ฝั่ง ข้างใดข้างหนึ่ง...
23 กรกฎาคม 2548 19:01 น.
น.นิรัติศัย
เฉือนเนื้อเพื่อเปิดทางสร้างประตู
ย่างเข้าสู่ดินแดนแสนยิ่งใหญ่
ผ่านหยดเลือดแดงฉานดั่งธารไหล
ละเลงไฟโอบอุ้มชุ่มวิญญาณ
เร้าร้อนอิทธิฤทธิ์จิตแค้นเคือง
ชำเลืองคู่อริมิหวาดหวั่น
ไฟอาฆาตมุ่งร้ายหมายชีวัน
ฟาดฟันเหมือนกระบี่ที่เร้าใจ
เชือดเนื้อเถือหนังดั่งมัจจุราช
ละเลงวาดแต่งแต้มสีสันสร้าง
ด้วยเลือดทุกหยาดหยดลดเส้นทาง
ทำลายล้างแผดเผาเหล่าเทวัญ
น.นิรัติศัย
หน้าส่วนตัว
829
Lovers
0 คน เลิฟน.นิรัติศัย
Calendar
