13 กรกฎาคม 2545 22:59 น.
ธีรธัช
*************************************
*************************************
กระเซ็นซ่านสิ้นสูญทุกสิ่งสรรพ
เมื่อรักดับแตกรอนสลายสิ้น
น้ำตานองรองรับเป็นอาจิณ
ชั่วชีวินจะมีไหมรักยืนยง
กระเซ็นซ่านสิ้นสูญซึ่งความหวัง
รักพินพังเหนื่อยล้าระอาปลง
คงไม่เจอรักที่ใฝ่ปองประสงค์
รักมั่นคงฤๅจะมีให้ชื่นใจ
กระเซ็นซ่านความรู้สึกที่ดีดี
ที่เคยมีต่อความรักสุขสุดใส
อยากจะตัดรักออกจากหัวใจ
เพื่อจะได้ไม่ต้องเจ็บอีกสักครา
*************************************
*************************************
10 กรกฎาคม 2545 14:07 น.
ธีรธัช
[:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:]
เมื่อมองดูรอบกายให้ได้คิด
ให้หม่นจิตได้ตระหนักว่าตัวข้า
ไม่เหมาะนักกับสภาพรอบกายา
ที่คร่ำเคร่งให้อ่อนล้าในจิตใจ
เหมือนว่านี่มันไม่ใช่ที่ของฉัน
ทำไมกันอยากจะหาซึ่งคำไข
เมื่อมองไปที่ท้องฟ้าก็เข้าใจ
เมื่อเห็นดาวตกสุกใสได้จากจร
แล่นข้ามฟ้าเทวาสุรารักษ์
ไม่หยุดพักเอนกายแนบอิงหมอน
นักเดินทางโดดเดี่ยวพเนจร
ก็ได้สอนให้ฉันรู้ถึงความจริง
หากที่อยู่นั้นกว้างขวางแต่คับใจ
เกินกว่าใจทานทนจะสู่สิง
จงเดินทางสู่แดนใหม่ให้พักพิง
และทอดทิ้งความหนหลังเพียงวันวาน
แต่หนทางสู่แดนใหม่อีกไกลนัก
ดาวตกจักมอดไหม้ก่อนพบพาน
หากไม่แกร่งอดทนกระเซ็นซ่าน
แดนสนานที่ใฝ่ปองคงไม่เจอ
ตัวฉันนี้ก็เป็นเช่นดาวตก
อยากพานพบคำตอบใหม่ใช่ฝันเพ้อ
หวังสักวันคงตามฝันไปจนเจอ
ถ้าอดทนแข็งแกร่งสุดแรงใจ
[:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:]