15 ธันวาคม 2545 21:52 น.
ธีรธัช
::หนาวในไอแดด
อุณห์อากาศจะหนาวเหน็บสักมากไหน ยังอุ่นได้หากมีคู่คอยแนบหนุน
แต่อย่างเราไร้คู่คงอาดูร ไอแดดอุ่นยังหนาวได้จนจับใจ
ธีรธัช--6 พ.ย. 45
::ลืมใจ
จะลืมอื่นหมื่นแสนนั้นลืมได้ แต่ลืมใจนี้ไม่ลืมจนใจหนัก
จำบทเรียนเขียนอ่านลำบากนัก แต่จำรักนี้ไม่ลืมลำบากใจ
ธีรธัช
::แสบ
จะแสบตาตาแสบแทบขาดดิ้น ฟอร์มาลีนฟุ้งขจรน้ำตาไหล
ถึงแสบตาขยิบนิดคงหายไป แต่แสบใจนี้แสบสุดมิรู้เลือน
ธีรธัช
(บทนี้เกี่ยวกับฟอร์มาลีนเพราะตอนแต่งนี่ผมทำlab Gross Anatomy อยู่ครับ)
::The word LOVE
L= Lots of care and tenderness
O= Only you are on my mind
V= Very sad when you dont call
E= Every time I think of you, I smile
Theerathaj
*ปีที่แล้ว(ตอนอยู่ปี2) แต่งกลอนไว้เยอะมากครับที่ไม่ได้เอามาลง(ส่วนใหญ่จะกระจัดกระจายอยู่ตามสมุดโน๊ตกับชีต) วันนี้ลองมาค้นสมุดเก่าๆดูเจอเข้าหลายบทก็เลยเอามลงครับ..เสียดายถ้าแต่งไว้แล้วไม่มีใครอ่าน ^^ ช่วงนั้นกำลังอกหักอย่างแรงซะด้วย แต่ละบทเลยมีแต่แนวอกหัก:) วันหลังค้นเจออีกเมื่อไหร่จะเอามาลอีกครับ
12 ธันวาคม 2545 16:32 น.
ธีรธัช
(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)
มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นฟ้าใส
เมฆน้อยใหญ่สีขาวลอยละล่อง
สายลมพัดดอกหญ้าน้อยปลิวละออง
ใคร่จะลองเอื้อมมือสัมผัสดู
หนาวเท่าไหร่แล้วนะเราคนนี้
ที่ไม่มีใครสักคนมาเคียงคู่
แม้นหนาวกายจากสายลมที่พัดอยู่
ยังไม่สู้ความเหงาพัดให้หนาวใจ
(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)(o)
หน้าส่วนตัว
1252
