9 พฤศจิกายน 2545 20:41 น.
ธีรธัช
^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^
เคยคิดไหมว่าทำไมได้แต่งฉันท์
สารพันโคลงกาพย์กลอนทุกบท
ที่ร่ายเขียนออกมาได้งามงด
ประหนึ่งหยดรัตนาแก้วกรองกาญจน์
นั่นเพราะว่าแรงบันดาลใจให้แต่ง
ให้แสดงความในจิตคิดประสาน
ทุกอารมณ์ประจงจรดเป็นกลอนกาญจน์
ประหนึ่งปานคันฉ่องที่ส่องใจ
ทุกเหตุการณ์ที่ผันผ่านในชีวิต
หากได้คิดลองนึกให้แจ้งไข
จะรู้ว่าเต็มไปด้วยแรงบันดาลใจ
ราวเชื้อไฟเติมพลังให้บทกลอน
^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^
3 พฤศจิกายน 2545 00:00 น.
ธีรธัช
มานั่งลองตรองคิดก็ว่าแปลก
ให้แตกแยกในจิตคิดสงสัย
ว่าตัวเรานี้หนาช่างกระไร
เหตุไฉนจึงไม่มีใครเหลียวแล
ด้วยหน้าตาก็ใช่ว่าขี้ริ้ว
จมูกคิ้วตาปากก็หล่อแท้
เรียนก็ดีเสียงก็เพราะเก๋งติดแอร์
ทำไมหาคนแคร์ได้ไม่มี
คิดแล้วเศร้าเหงาใจเป็นยิ่งยวด
ให้เจ็บปวดร้าวใจรักหายหนี
โอ้เหตุใดสวรรค์ไม่ปราณี
คนดีดีอย่างผมให้สมใจ!?
หน้าส่วนตัว
1525
