11 พฤษภาคม 2545 12:04 น.
ธีรธัช
**************************************
**************************************
ความรู้สึกแสนหมื่นในใจนี้
ยากนักที่จะเอ่ยบอกถึงใจฉัน
ที่มีเธออยู่ประจำเช่นตะวัน
และดวงจันทร์ประจำฟ้าเมื่อค่ำคืน
ส่งสายตาเป็นสื่อแห่งดวงใจ
ที่ให้ไปทุกเมื่อไม่เคยฝืน
แต่เหตุใดรักฉันต้องกลายกลืน
กลายเป็นขื่นขมตรมในอุรา
แม้นได้ใกล้ชิดสนิทสักระยะ
ทุกขณะที่ส่งไปใจห่วงหา
แต่เหตุใดเธอนั้นหลบสายตา
จนหัวใจฉันต้องชาแทบมลาย
หรือว่าตัวเธอนั้นจะปิดใจ
ไม่ให้ฉันเข้าไปบอกความหมาย
หรือว่าเธอมีแล้วคนข้างกาย
ที่มาดหมายใฝ่ปองอยู่ครองใจ
แม้นกระนั้นอยากให้เธอได้รับรู้
ว่ามีฉันคนนี้อยู่ที่คอยให้
ซึ่งแววตาที่คอยจะห่วงใย
แม้นว่าเธอจะหลบไปไม่รับมัน
**************************************
**************************************
กลอนนี้เป็นหนึ่งในกลอนชุด นิราศปักกิ่ง
ซึ่งประกอบด้วย
กลอนเชิงสารคดี 4 กลอน
:+:ดวงดาวบนผืนดิน
:+:ทุกสิ่งในสายตา
:+:สุสานกษัตริย์
:+:นิราศปักกิ่ง
กลอนรำพันรัก 3 กลอน
:+:ใยเธอหลบตา
:+:เพียงเธอสบตา(แล้วเธอจะรู้)
:+:ใครคนหนึ่งที่ขอบฟ้า
กะจะทำ linkให้แต่ทำไม่ได้อ่ะT_T
ยังไงใครที่สนใจบทอื่นๆก็ดูที่
Members page ของ ธีรธัชแล้วกันนะครับ
http://www.thaipoem.com/web/memberhome.php?id=1346
26 เมษายน 2545 17:45 น.
ธีรธัช
****************************************
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
โอดวงใจที่พบได้สบหน้า
เหมือนนำพาให้ใจฉันลอยล่อง
เมื่อแรกพบจิตใจฉันหมายปอง
อยากจะมองหน้าเธออีกสักนาที
เธอเป็นใครไม่ทันได้ไถ่ถาม
อันว่านามเธอนั้นเล่าอะไรนี่
เพียงเดินผ่านมาแล้วลับยอดชีวี
ใจฉันนี้อยากหยุดกาลเพื่อใกล้เธอ
เฝ้าคะนึงตรึงจิตคิดปองหมาย
แม้นหลับไปยังเฝ้าฝันถึงเสมอ
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะพบเจอ
กับตัวเธอที่ทำใจฉันสั่นคลอน
แต่ว่าใจฉันเชื่อในลิขิต
นำชีวิตคนคู่ร่วมเคียงหมอน
แม้นคู่กันแล้วคงไม่ขาดราญรอน
แม้นจากจรไปแสนไกลคงได้เจอ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
****************************************
*เลี่ยนครับ เลี่ยนมาก :) แหะๆ
เพิ่งเจอเมื่อตอนเที่ยง ตอนทานข้าวครับ
เดินสวนกันพอดี
แบบว่าโอ้โห! ...นะ!
จะหันหลังไปมองก็น่าเกลียด
พอขึ้นรถก็นึกกลอนบทนี้ออกเลยครับ^^
26 เมษายน 2545 01:26 น.
ธีรธัช
***************************
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ดึกแล้วนะคนดี
ราตรีนี้ได้ล่วงเลย
นอนเถิดนะทรามเชย
จงพักผ่อนให้สบาย
สายลมที่พัดผ่าน
จงบันดาลให้ผ่อนคลาย
นอนเถิดให้สบาย
อย่าได้กังวลใดใด
เพราะตัวฉันคนนี้
จะดูแลอยู่ใกล้ใกล้
หากเธอต้องฝันร้าย
จะตามไปช่วยในฝัน
ให้เธอได้ฝันดี
จะได้ยิ้มในความฝัน
ตื่นขึ้นมาพบวัน
อันสุขสันต์ที่รอเธอ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
***************************
เที่ยงคืนกว่าแล้วนะครับ
ไปนอนดีกว่านะ พรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าๆอย่างดชื่น^o^
ธีรธัช ก็ขอตัวไปนอนก่อนล่ะคร้าบบบบบ :D
ราตรีสวัสดิ์ครับ ^_^
25 เมษายน 2545 20:38 น.
ธีรธัช
*********************************************************
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Love is beauty, love is grand.
Too strong a feeling to withstand.
At times it builds, the heart fulfills.
Makes flowers bloom across the land.
First one to touch the heart of you.
Will stay forever, your whole life through.
Sight of the things in which you see
will look so beautiful and filled with glee.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความรักแสนงามงด ยิ่งใหญ่ยศแกร่งกำลัง
กำเนิดเติมใจทั้ง ใจดุจดังดอกไม้บาน
ครั้งแรกสัมผัสใจ ตราตรึงไปนานแสนนาน
ทุกภาพล้วนสราญ ฉ่ำชื่นบานเต็มหัวใจ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
*********************************************************
24 เมษายน 2545 18:43 น.
ธีรธัช
******************************************
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ทุกเส้นสายลายอักษ์ที่มักจรด
ทุกหยาดหยดของหัวใจอาลัยหา
ได้กรองกลั่นเป็นบทกลอนให้เรื่อยมา
ทุกอรรถาบันดาลใจได้จากเธอ
แต่ว่าเธอไม่เคยจะรับรัก
ถึงอกหักจิตรอนน้ำตาเอ่อ
ห่างเหินไปเหมือนไม่เคยได้พบเจอ
ที่เฝ้าเพ้อก็เหลือแค่ความทรงจำ
แต่อย่างไรก็อยากบอกว่าขอบคุณ
ที่ทำให้ฉันได้คุ้นได้รู้ทำ
เขียนบทกลอนบทกวีที่งามล้ำ
ทุกถ้อยคำล้วนกลั่นกรองจากหัวใจ
ถึงวันนี้จะไม่มีเธออยู่
อยากให้รู้ไม่ต้องห่วงฉันอยู่ได้
มีถ้อยคำจากกลอนกาพย์คอยปลอบใจ
อยากขอบคุณที่ไม่เคยรักกัน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
******************************************
*ที่เริ่มแต่งกลอนเป็นเรื่องเป็นราวก็ตอน
อกหักครั้งแรกน่ะครับ แรกๆแต่งแต่
กลอนประมาณว่าเศร้าสุดๆจะตายให้ได้:P
แต่พอทำใจได้ก็ลองเปลี่ยนแนวแต่งแนวอื่นบ้าง
ทีนี้เลยติดใจรักการแต่งกลอนไปเลย^^
*ส่วนนึงก็เพราะ...น่ะแหละ:)
หน้าส่วนตัว
684
