28 ตุลาคม 2545 20:30 น.
ธีรธัช
:+^+.:.+^+.:.+^+.:.+^+.:.+^+.:.+^+.:.+^+:
ก่อนจะนอนแปรงฟันหรือยังน๊า:)
แล้วก็อย่าลืมล๊อคห้องให้ดีล่ะ
ห่มผ้านอนให้อุ่นๆอย่าลืมนะ
แล้วถอดปลั๊กไฟออกหน่อยก็ดี
ขอให้จันทร์บนฟ้าคอยยิ้มให้
ดาวสดใสอยู่เป็นเพื่อนไม่หายหนี
ให้สายลมเย็นสบายคอยพัดวี
ขอให้หลับฝันดีทั้งคืนเลย(นะครับ^^)
:+^+.:.+^+.:.+^+.:.+^+.:.+^+.:.+^+.:.+^+:
28 สิงหาคม 2545 14:28 น.
ธีรธัช
:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:
ยังจำความตอนเป็นเด็กเล็กนั่น
ทุกคืนวันแสนสนุกและสดใส
ได้เที่ยวเล่นเริงร่าเทียวท่องไป
โลกกว้างใหญ่ภายในบ้านเล็กของตัว
ได้หยิบจับรื้อค้นซึ่งข้าวของ
คึกคะนองลองเล่นทุกสิ่งทั่ว
แม้บางทีหกล้มจนเจ็บตัว
แต่ไม่กลัวที่จะลุกเล่นต่อไป
ทุกทุกสิ่งที่เห็นเก็บไปฝัน
ทุกชิ้นอันที่แตะต้องด้วยสงสัย
มีเรื่องราวจินตนาการออกไป
แสนสุขใจเพียงได้คิดคะนอง
เคยอยากเป็นนักบินอวกาศ
เป็นนักบาสชนะเลิศไม่เป็นสอง
เป็นสายลับนักสำรวจขุดหาทอง
เป็นนักร้องบนเวทีชื่อก้องไกล
แต่เหตุใดเมื่อเติบโตจึงลืมฝัน
ทำไมกันจึงเร่งรีบจะไปไหน
ที่เคยคิดที่เคยชอบเลือนลบไป
หายไปไหนล่ะความฝันเมื่อเยาว์วัย
แต่หากลองค้นหาลงในจิต
ลองครวญคิดก็คงจะนึกได้
ถึงความฝันที่เคยลืมลบไป
เมื่อนึกได้ก็คงยิ้มอย่างก่อนมา
แม้ชีวิตอาจไม่เป็นเหมือนที่ฝัน
แต่กระนั้นก็อย่าลืมเลือนไปว่า
ยังเคยมีความฝันเมื่อนานมา
คอยเตือนว่าอย่าท้อแท้บนทางเดิน
:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:
13 กรกฎาคม 2545 22:59 น.
ธีรธัช
*************************************
*************************************
กระเซ็นซ่านสิ้นสูญทุกสิ่งสรรพ
เมื่อรักดับแตกรอนสลายสิ้น
น้ำตานองรองรับเป็นอาจิณ
ชั่วชีวินจะมีไหมรักยืนยง
กระเซ็นซ่านสิ้นสูญซึ่งความหวัง
รักพินพังเหนื่อยล้าระอาปลง
คงไม่เจอรักที่ใฝ่ปองประสงค์
รักมั่นคงฤๅจะมีให้ชื่นใจ
กระเซ็นซ่านความรู้สึกที่ดีดี
ที่เคยมีต่อความรักสุขสุดใส
อยากจะตัดรักออกจากหัวใจ
เพื่อจะได้ไม่ต้องเจ็บอีกสักครา
*************************************
*************************************
10 กรกฎาคม 2545 14:07 น.
ธีรธัช
[:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:]
เมื่อมองดูรอบกายให้ได้คิด
ให้หม่นจิตได้ตระหนักว่าตัวข้า
ไม่เหมาะนักกับสภาพรอบกายา
ที่คร่ำเคร่งให้อ่อนล้าในจิตใจ
เหมือนว่านี่มันไม่ใช่ที่ของฉัน
ทำไมกันอยากจะหาซึ่งคำไข
เมื่อมองไปที่ท้องฟ้าก็เข้าใจ
เมื่อเห็นดาวตกสุกใสได้จากจร
แล่นข้ามฟ้าเทวาสุรารักษ์
ไม่หยุดพักเอนกายแนบอิงหมอน
นักเดินทางโดดเดี่ยวพเนจร
ก็ได้สอนให้ฉันรู้ถึงความจริง
หากที่อยู่นั้นกว้างขวางแต่คับใจ
เกินกว่าใจทานทนจะสู่สิง
จงเดินทางสู่แดนใหม่ให้พักพิง
และทอดทิ้งความหนหลังเพียงวันวาน
แต่หนทางสู่แดนใหม่อีกไกลนัก
ดาวตกจักมอดไหม้ก่อนพบพาน
หากไม่แกร่งอดทนกระเซ็นซ่าน
แดนสนานที่ใฝ่ปองคงไม่เจอ
ตัวฉันนี้ก็เป็นเช่นดาวตก
อยากพานพบคำตอบใหม่ใช่ฝันเพ้อ
หวังสักวันคงตามฝันไปจนเจอ
ถ้าอดทนแข็งแกร่งสุดแรงใจ
[:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:][:+:]
29 มิถุนายน 2545 15:01 น.
ธีรธัช
*****************************************
*****************************************
ชีวิตคนเราก็ต่างเหมือนบทเพลง
ที่บรรเลงร้อยเรียงตามจังหวะ
จังหวะช้าช้าสบายผ่อนคลายนัก
ได้ผ่อนพักกายใจคลายกังวล
บางจังหวะเร่งเร้าจนปั่นหัว
เร็วระรัวประดังเดเซสับสน
งานทะลักเรียนทะลุจนเวียนวน
ก็จำทนรอจังหวะจะช้าไป
เมื่อจังหวะมันช้าช้าให้ได้คิด
จดจ่อจิตลิขิตร้อยเป็นกลอนได้
ร้อยอักษรกรองกลั่นจากหัวใจ
สุขฤทัยเมื่อสำเร็จงานประพันธ์
แต่เมื่อช่วงงานการมันทับหัว
ยุ่งถ้วนทั่วจะหยุดพักก็เกินฝัน
จะครวญคิดมาเป็นกลอนก็เกินการ
จึงห่างหายไปเนิ่นนานอย่างนี้เอง
หวังว่าเพื่อนนักกลอนคงจำได้
คงจะไม่ปล่อยผมให้คว้างเคว้ง
คิดถึงกันวันละนิดให้หายเซ็ง
รอจังหวะให้บรรเลงช้าอีกที
*****************************************
*****************************************
ช่วงนี้เพิ่งเสร็จกิจกรรมน่ะครับ
ช่วงสองสามอาทิตยืที่ผ่านมาแทบ
ไม่ได้แตะเน็ตเล้ย แต่อีกเดือนเดียว
ก็จะสอบแล้วครับ...เฮ่อ ชีวิต :(
แล้วเพื่อนๆเป็นไงกันมั่งครับ
อย่าลืมคิดถึงกันบ้างนะครับ
ธีรธัชคิดถึงทุกคนอยู่แล้ว^^
หน้าส่วนตัว
767
