คิดถึงสอง มือนั้น อันอบอุ่น

ธารินทร์

" ด้วยสองมือ แม่นี้ จึงมีลูก
สองมือคอย พันผูก ลูกเสมอ
สองมือแม่ แม้ไม่ เคยเลิศเลอ
สองมือไหน เทียบเสมอ แม่ไม่มี "

          คิดถึงสอง มือนั้น ที่กร้านหยาบ
          ด้วยซึ้งซาบ อาบอุ่น กรุ่นใจนี้
          ยังรำลึก นึกถึง ทุกนาที
          แม้ไม่มี แม่แล้ว ในวารวัน

" สองมือสอด กอดเกี่ยว เหนี่ยวรั้งลูก
ด้วยพันผูก ลูกรัก อยู่อย่างนั้น
สองมือโอบ คุ้มครอง คอยป้องกัน
สองมือนั้น อบอุ่น เมื่อหนุนนอน "

          คิดถึงสอง มือนั้น อันอบอุ่น
          รำลึกคุณ ถ้อยคำ ที่พร่ำสอน
          คิดถึงความ ห่วงหา และอาทร
          จากสองมือ ละมุนอ่อน ทุกนาที

" สองมือแม่ แท้จริง คือเกราะแกร่ง
เป็นกำแพง ให้ลูก ได้หลบลี้
สองมือแม่ ยังเป็น เช่นพัดวี
ให้ลูกมี แต่ความ อบอุ่นใจ "

          คิดถึงอ้อม กอดตระกอง สองมือนั้น
          ด้วยผูกพัน คืนวัน อันสดใส
          สองมือนั้น เคยปกป้อง คุ้มครองภัย
          คิดถึงมือ ที่เคยให้ ไออาทร

" สองมือแม่ ดูแล ไม่เคยห่าง
สองมือคอย ชี้ทาง และสั่งสอน
สองมืออุ่น ละมุน เมื่อหนุนนอน
สองมืออ่อน ละไม ในทุกครา "

          คิดถึงสอง มือแม่นั้น ที่พันผูก
          สองมือลูก เอื้อมไป หวังไขว่คว้า
          ไม่มีแล้ว สองมือนั้น ของมารดา
          กาลเวลา พรากไป.. ไม่หวนคืน