8 กุมภาพันธ์ 2550 19:31 น.
ธารินทร์
โอบกอดความห่วงใย
หวั่นไหวในความคิดฝัน
รู้สึกห่วงใยคนไกลกัน
กลัวความผูกพันจะเลือนลาง
โอบกอดความห่วงใย
ด้วยหัวใจที่อ้างว้าง
กลัวสายใยรักจะจืดจาง
เพราะระยะทางที่ห่างไกล
โอบกอดความห่างหา
ด้วยแววตาที่สั่นไหว
ความคิดถึงมันล้นหัวใจ
น้ำใสใสจึงไหลรินจากดวงตา
ไม่ได้เข้ามาซะนานเลย คิดถึง คิดถึง และก็ห่วงใยทุกๆคนนะครับ
8 กุมภาพันธ์ 2550 19:29 น.
ธารินทร์
โอบกอดความคิดถึง
ซาบซึ้งจนน้ำตาไหล
กี่ครั้งแล้วที่ร้องไห้
เพราะคิดถึงใครบางคน
พบเจอแต่ความว่างเปล่า
หัวใจมันเหงาจนสับสน
ความคิดถึงมันมากล้น
จนไม่อาจหักห้ามใจ
โอบกอดความคิดถึง
ซาบซึ้งกับความหวั่นไหว
คิดถึงจนอ่อนล้าไปทั้งใจ
จะรับรู้บ้างไหมคนไกลตา..
หน้าส่วนตัว
2086
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟธารินทร์
