9 พฤศจิกายน 2546 13:57 น.
ธารินทร์
ไม่อาจรู้ ใจทำไมรักเธอ
ได้เพียงเพ้อ ใจละเมอหา
ครั้งแรกพบ พอสบตา
ก็เหมือนว่า ใจจะละลาย
ตราบวันนี้ ใจก็ยังรักเธอ
แอบฝันเพ้อ เมื่อเธอห่างหาย
รู้ว่าเธอ มีคนรักมากมาย
แต่ยังคล้าย ว่าดึงดันจะรักเธอ
มีบางครั้ง ที่หวังไว้ลึกลึก
ให้เธอรู้สึก ว่ามีใครรักเธอเสมอ
ให้เธอหัน สบตายามพบเจอ
คนเพ้อเจ้อ คนนี้คงสุขใจ
9 พฤศจิกายน 2546 13:44 น.
ธารินทร์
รักคือการเริ่มต้นของทุกอย่าง
รักคือการเดินทางของความฝัน
รักคือความอบอุ่นที่ให้กัน
รักคือฉันและเธอเสมอไป
รักคือสองเราเพียงเท่านั้น
รักคือคืนวันที่สดใส
รักคือการเคียงข้างอย่างเข้าใจ
รักคือความห่วงใยที่ให้มา
รักคือความหวานละมุนที่อุ่นไอ
รักเป็นสายใยของกาลเวลา
รักของเธอที่ให้ฉันนั้นมีค่า
เกินกว่าหัวใจฉันจะลืมเลือน
9 พฤศจิกายน 2546 13:27 น.
ธารินทร์
เก็บความฝันที่สวยงาม
ไว้ในความทรงจำที่อบอุ่น
เก็บความรู้สึกที่หวานละมุน
ให้หอมกรุ่นในความฝัน
เก็บความคิดถึง
ให้ใครคนหนึ่งทุกทุกวัน
เก็บความรู้สึกผูกพัน
ไว้ในความฝันที่สวยงาม...
9 พฤศจิกายน 2546 13:22 น.
ธารินทร์
อยากเกี่ยวดวงดาวที่ปลายฟ้า
มาเก็บไว้ที่ใต้หมอน
จะได้อุ่นไอดาวเมื่อหนุนนอน
เจือความห่วงหาอาทรที่เธอมี
ขอให้ฉันนอนฝันหวาน
ตลอดการนอนในคืนนี้
ฝันว่าได้พบเจอเธอก็ยิ่งดี
เพราะความจริงที่มี เราไกลกัน
แค่ได้เพียงเห็นเธอ
แม้จะได้พบเจอแค่ในฝัน
รู้สึกดีที่เจอเธอทุกวัน
แม้เป็นเพียงในฝันก็สุขใจ
9 พฤศจิกายน 2546 13:19 น.
ธารินทร์
เก็บความฝันไว้ใต้หมอน
แล้วก้อนอน...นอนหลับฝัน
พอตื่นขึ้น...เช้าอีกวัน
ก้อเก็บฝันชิ้นใหม่ไว้อย่างดี
เก็บความฝันไว้มากมาย
แต่ฝันไม่เคยเป็นจริงสักที
เลยต้องเก็บ...เก็บฝันไว้อย่างนี้
รอคอยคนดี..มาทำความฝันไห้เป็นจริง
หน้าส่วนตัว
985
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟธารินทร์
