25 ตุลาคม 2546 12:40 น.
ธารินทร์
หลายครั้งที่อยากจะถาม
ถึงความรู้สึกที่เธอมีให้ฉัน
แต่กลัวคำตอบที่เธอมีให้กัน
จะทำลายฝันงดงามของฉันไป
ก็เลยรักเธอเงียบเงียบอย่างนี้
แอบส่งความรู้สึกดีดีมาให้
ห่วงใยเธออยู่ไกลไกล
สุขใจกับการแอบรักเธอ
ไม่รู้หรอกว่าเธอรักใคร
เท่าที่รู้คือหัวใจฉันมีเธอเสมอ
สุขใจพอแล้วกับการแอบรักเธอ
ได้พบได้เจอ ในฝันเพ้อก็ยินดี
ไม่รู้ว่าเธอจะรู้ตัวหรือเปล่า
ว่ามีใครเขารักเธออยู่ตรงนี้
ได้รับบ้างไหมความรู้สึกดีดี
ที่คนลึกลับบางคนมีให้เธอ ..
25 ตุลาคม 2546 12:36 น.
ธารินทร์
ไม่รู้ว่าเธอคิดอย่างไรกับฉัน
รู้แต่ว่าทุกวันฉันคิดถึงเธอเสมอ
ไม่รู้ความรู้สึกในใจเธอ
รู้แต่ว่าเมื่อไม่พบเจอฉันห่วงใย
วันที่ฉันรู้สึกอ้างว้าง
ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกเหมือนกันบ้างไหม
ไม่รู้ว่าที่เธอฝัน เธอฝันถึงใคร
รู้แต่ว่าวันไหนไหน ฉันก้อฝันถึงเธอ
24 ตุลาคม 2546 13:29 น.
ธารินทร์
ฟ้ากว้างทำให้เราห่างไกล
ไม่อาจพบเจอกันได้ในตอนนี้
คงทำได้แค่ส่งความรู้สึกดีดี
และความคิดถึงที่มีผ่านฟ้าไกล
ฟ้ากว้างเกินกว่ากว้าง
ส่งความคิดถึงเดินทางไปให้
รับรู้ได้ไหมคนห่างไกล
ว่ามีใครคนหนึ่งคิดถึงเธอ ..
ฟ้ากว้าง ทางไกล ใจยังใกล้
เธอยังอยู่ในความรู้สึกเสมอ
ระยะทางที่กั้นกางไม่ให้เราพบเจอ
ไม่อาจกั้นใจเธอและฉันให้พบกัน
ฟ้ากว้างเกินกว่าคำว่ากว้าง
แต่ใจไม่เคยอ้างว้างหรือไหวหวั่น
เพราะความคิดถึงที่เรามีให้กัน
คือสายใยที่ผูกพันใจสองเรา ..
24 ตุลาคม 2546 13:21 น.
ธารินทร์
ห่างไกลกันสุดขอบฟ้า
คงไม่ไกลเกินกว่าจะคิดฝัน
วันนี้ตัวเราอาจอยู่ห่างไกลกัน
แต่ทุกวันใจฉันอยู่กับเธอ
มีความคิดถึงและห่วงใย
ส่งไปให้เสมอเสมอ
ไม่มีเวลาจะไปพบเจอ
จึงขอพบเธอในความฝันทุกวันไป
ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไรบ้าง
รู้สึกเหงาและอ้างว้างบ้างไหม
ได้รับหรือเปล่าความห่วงไย
ที่ฉันส่งไปกับสายลม ..
ได้รับแล้วความห่วงหา
ที่เธอฝากสายลมมาให้ฉัน
รู้สึกได้ถึงความผูกพัน
ที่คนทางนั้นมีให้มา
ความห่างไกลไม่ใช่อุปสรรค
ที่ความรักจะเดินทางไปหา
ระยะทางและกาลเวลา
จะเติมเต็มคุณค่าให้หัวใจ
ไม่รู้หรอกว่าเมื่อไหร่จะได้พบเจอ
แต่รู้ว่ามีเธอในใจเสมอไม่หวั่นไหว
ขอบฟ้าที่ว่ากว้างไกล
คงไม่เกินกว่าหัวใจจะคิดถึงเธอ
24 ตุลาคม 2546 13:04 น.
ธารินทร์
ให้ความรู้สึกดีดี
ทดแทนความเหงาที่มีในหัวใจ
ให้ดวงดาวมากมายบนฟ้าไกล
แทนความห่วงใยจากใจฉัน
ให้สายลมที่โชยอ่อน
ส่งความอาทรให้เธอทางนั้น
ให้ความคิดถึงและผูกพัน
ชดเชยคืนวันที่ห่างไกล