29 มิถุนายน 2548 11:27 น.
ธารินทร์
แวดล้อมด้วยยอดภูสูงตระหง่าน
รอบด้านล้วนแต่เป็นป่าเขา
กระเหรี่ยง แม้ว ม้ง เย้า
พวกเราล้วนเป็นเด็กไทย
ละเลย ไม่เคยเห็นคุณค่า
พัฒนาแต่เมืองศิวิไลซ์
เด็กเด็กในถิ่นห่างไกล
ใครเคยเหลียวมองกลับมา
หรือพวกเราไม่สลักสำคัญ
หรือพวกเรามันแค่ตัวก่อปัญหา
หรือพวกเราไม่มีคุณค่า
หรือพวกเรารักการศึกษาไม่เป็น
แวดล้อมด้วยยอดภูสูงตระหง่าน
พวกท่านจึงมองมาไม่เห็น
เด็กเอย เด็กน้อย ผู้ทุกข์เข็ญ
หรือเจ้าเป็นเพียงแค่ส่วนเกิน
.....
ป.ล. คิดถึงท่านพ่อครับ ไปเป็น "ครูดอย" ตั้งหลายปีแล้ว ไม่ค่อยได้พูดคุยกันเลย ..
23 มิถุนายน 2548 16:43 น.
ธารินทร์
"ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน"
ถ้อยคำรักสลักซึ้งตรึงตระการ
ถ่ายทอดผ่านหัวใจ'อภัยมณี'
จารึก'เพลงยาวถวายโอวาท'
เพื่อประกาศสอนสั่งตามวิถี
"ปรารถนาสารพัดในปัถพี
เอาไมตรีแลกได้ดังใจจง"
"มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์"
'สุภาษิตสอนหญิง'สิ่งดำรง
ให้มั่นคงถูกต้องคลองธรรมา
ถึงตอน'กำเนิดพลายงาม'
พ่อขุนแผนสอนความให้เดียงสา
"รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา
ไปเบื้องหน้าเติบใหญ่จะให้คุณ"
"นทีตีฟองนองระลอก
กระฉอกกระฉ่อนชลข้นขุ่น"
บทละคร'รามเกียรติ์'อันละมุน
ไม่สิ้นสุญจากวงวรรณกรรมไทย
"เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้
ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย"
'นิราศภูเขาทอง'ล่องเรือไป
เขียนความนัยบอกกล่าวความเดียวดาย
"พระชนกชนนีเป็นที่ยิ่ง
ไม่ควรทิ้งทอดพระคุณให้สูญหาย"
'สิงหไกรภพ'เอยอย่าแคลนคลาย
ตั้งใจกายถวายกตเวทิตา
... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
แม้นตัวตายฝากไว้เพียงแต่ชื่อ
ให้โลกลือว่าคือหนึ่งในสถาน์
ฝากบทกลอนประดับไว้ในโลกา
จารึกค่า "สุนทรภู่" ครูกวี
21 มิถุนายน 2548 15:31 น.
ธารินทร์
บางความคิด.. ในบาง ค ว า ม รู้ สึ ก
บาง ค ว า ม ลึ ก ซึ้ ง ในบางความผูกพัน
บางคนทางนี้ส่ง ค ว า ม รู้ สึ ก ดี ดี ให้บางคนทางนั้น
บางคราวก็ ห่ า ง ไ ก ล กั น จนเกินไป
อย่ากว้างไปกว่านี้เลย..นะ ท้ อ ง ฟ้ า . . . . .
เดี๋ยวความห่วงหาจะ เ ดิ น ท า ง ไปไม่ไหว
อย่าเพิ่งหยุดพัดพา..นะ ส า ย ล ม ล ะ ไ ม
เดี๋ยว ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย จะร่วงหล่นกลางหนทาง
บางความรู้สึก .. ในบาง ค ว า ม ผู ก พั น
บาง ค ว า ม คิ ด ฝั น .. ในบางความคิดถึง
บางคนทางนี้ ได้รับความรู้สึกซึ้งซึ้ง
ซึ่ง บ า ง ค น ทางนั้น คอยส่งมา
ฟ้าคงไม่กว้างเกินไป .. ใช่ไหม . . . . .
สำหรับความห่วงใยจะ เ ดิ น ท า ง มาหา
ส า ย ล ม ล ะ มุ น คงยังไม่หยุดพัดพา
ละอองความห่วงหาจึง ล อ ย ม า ตามสายลม ..
18 พฤษภาคม 2548 11:12 น.
ธารินทร์
บางความคิด.. ในบาง ค ว า ม รู้ สึ ก
บาง ค ว า ม ลึ ก ซึ้ ง ในบางความผูกพัน
บางคนทางนี้ส่ง ค ว า ม รู้ สึ ก ดี ดี ให้บางคนทางนั้น
บางคราวก็ ห่ า ง ไ ก ล กั น จนเกินไป
อย่ากว้างไปกว่านี้เลย นะ ท้ อ ง ฟ้ า . . . . .
เดี๋ยวความห่วงหาจะ เ ดิ น ท า ง ไปไม่ไหว
อย่าเพิ่งหยุดพัดพา นะ ส า ย ล ม ล ะ ไ ม
เดี๋ยว ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย จะร่วงหล่นกลางหนทาง
18 พฤษภาคม 2548 11:09 น.
ธารินทร์
เหมือนมีบางสิ่ง ..
หยุดนิ่งอยู่ในมุมของความเหงา
บางสิ่งที่รุนแรงหากแต่บางเบา
ซุกซ่อนอยู่ในเงาของอารมณ์
เหมือนมีบางอย่าง ..
ก่อร่างขึ้นในความรู้สึกขื่นขม
บางอย่างเข้ามาให้สัมผัสและชื่นชม
แล้วจากไปกับสายลมของกาลเวลา
อาจเป็นเพียงความคิดถึง ..
หรือลึกซึ้งมากกว่าความห่วงหา
อาจเป็นบางสิ่งสำหรับบางสายตา
แต่เป็นทุกสิ่งที่มีค่าในหัวใจ (ฉัน..)