29 ตุลาคม 2551 14:29 น.
ธาราธาร
ดีใจดีใจดีใจ
กว่าจะได้กลับมาอีกครั้ง
นึกว่าวันนี้จะไม่มีหวัง
ได้กลับมาอีกครั้งแสนยินดี
พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ
หายหน้าไปนานชักคันมือนะนี่
ยังมีคนรู้จักหรือไม่ข้างในนี้
ธาราธารหายไปเป็นปีได้กลับมาครั้งนี้ ........
แสนดีใจ
........................................................................
กว่าจะเข้าได้ ดันลืมรหัสผ่านน่ะสิ
นึกรหัสผ่านไม่ออกมาเป็นปี
ในที่สุด ก้สำเร็จ
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
6 ธันวาคม 2549 11:19 น.
ธาราธาร
เธอ..ผู้เป็นเหมือนไฟ
ส่องทางมืดพลันสว่างไสว
แทนแสงอาทิตย์ยามราตรี
เธอ..ผู้เป็นดังน้ำ
ชโลมชุ่มฉ่ำ
เมื่อยามเหนื่อยล้ากายา
เธอ..ผู้เป็นดั่งลม
พัดวีเป่าอนงค์
ให้เย็นร่มรื่นอุรา
เธอ..ผู้เป็นเหมือนพสุธา
เหนียวแน่นเข็งแกร่งดุจผา
เป็นที่พักพิงกายา
แสนสุขสุดสมพิรมย์ใจ
ฉัตร..เหมือนฉัตรคุ้มภัย
เมื่อยามที่ล้าไม่มีใคร
ฉัตรแก้วแววใส
คุ้มใจคุ้มกายหัวใจอิ่มเอมเปรมปรี
1 ธันวาคม 2549 12:57 น.
ธาราธาร
เงียบ...สนิทนิทรา
มีแต่แสงจันทราส่องสว่าง
กลบแสงดาวบนฟ้าอันแสนกว้าง
แสนอ้างว้างเมื่อมองไปไกลแสงดาว
ดึก...สงัด
มีเพียงเสียงลมพัดกับความเหงา
นึกถึงวันที่มีเพียงสองเรา
เพราะวันนี้ไม่มีแม้เงาเศร้าอุรา
คืนนี้อย่านอนดึกละ ...เดี๋ยวจะ...เหงาเหมือนเรา
29 พฤศจิกายน 2549 17:14 น.
ธาราธาร
ถึงคนไกล
แม้ไม่ใช่เพื่อน
ก็เปรียบเสมือน
คนคุ้นเคย
เคยเห็นหน้า
แล้วมาทำเฉย
ช่างไม่รู้เลย
ปวดร้าวเพียงใด
ขอร้อง
คนไกล
ขอให้เข้าใจ
กันบ้าง
แม้วันนี้
เหมือนเราอยู่คนละทาง
แต่ก็มีหวังบ้าง
ว่าหนทางของเราจะมาบรรจบกัน
23 พฤศจิกายน 2549 16:02 น.
ธาราธาร
1 คือ คนความคิด
ใช้ชีวิตท่ามกลางตึกสูงใหญ่
ทั้งสับสน ทั้งวุ่นวาย แทบขาดใจ
จะมีไหมหนอใครคนรักจริง
2 คือ คนคิดฝัน
หวังแบ่งปันความสุขในใจบ้าง
ก็เพียงหวัง เพราะไม่อาจ เดินร่วมทาง
เหมือนมีสิ่ง กั้นกลาง ระหว่างใจ
3 คือ คนอย่างฉัน
มีความคิดมีความฝันอันยิ่งใหญ่
เหมือนทุกคนบนโลกอันกว้างไกล
สู้สุดใจไปให้ถึงซึ่งปลายทาง..
ขอขอบคุณกำลังใจ..เล็ก ๆ ทำให้อยากเขียนกลอนขึ้นมาอีกครั้ง
ขอบคุณค่ะ...
หน้าส่วนตัว
1250
