18 ธันวาคม 2550 15:42 น.
ธัมมจาโร
หมองอิง อิงแอบแนบใครหนา
ยามทิวาหน้าหนาวเข้ามาเยือน
อยากรู้อ่ะ ตอบมาอย่า แชเชือน
ตอบมา เพื่อนคลายหนาวเจ้าเป็นใคร
หากดวงจิตของเจ้าเขาโกธา
ไม่ใช่ว่าถามไปจะให้โกรธ
เอาเป็นว่าตัวพี่นี้ขอโทษ
ขอได้โปรดอภัย หั้ยด้วย เอย
18 ธันวาคม 2550 15:06 น.
ธัมมจาโร
รักแรกฝังจิตพิศมัย
รักสองไซร้ผักต้ม..อมยังหวาน
รักสาม...เปรี้ยวกลับบอกเป็นน้ำตาล
รักสี่ผ่าน..ความหวานยังมิคลาย
รักห้า..แทบบ้าเพราะความหลง
นวลอนงค์..ปรนเปรอมิวางวาย
รักหกต้องมา..ตกม้าตาย
ใจสลายเพราะมีชายมาแย่งเธอ
รักครั้งใดก็ได้แต่ช้ำชอก
คำที่บอกให้ได้ยินอยู่เสมอ
ได้ยินบ่อยจนสมองคอยจะเบลอ
คำว่า เธอดีเกินไป ไงจ๊ะเธอ
เธอรักชายที่ไร้ซึ้งความดี
ชอบแบบนี้ใยไม่บอกจะเสนอ
จะเป็นชายแสนเลวคู่กับเธอ
รักเสมอตลอดไป จากชายเลว
17 ธันวาคม 2550 17:18 น.
ธัมมจาโร
วันวานผ่านพ้นไป
กำลังใจเริ่มทดถอย
คืนเหงาเราเหม่อลอย
ใจดวงน้อยเริ่มอ่อนแรง
นั่งมองดวงดารา
บนนภาที่ส่องแสง
คนึง...ถึงแก้มแดง
ผู้เป็นแสงแห่งดวงใจ
บัดนี้อยู่ห่างเจ้า
มีเพียง เงา เจ้ารู้ไหม
เป็นพลังให้อยู่สู้ต่อไป
ตัวห่างไกล แต่ใจใกล้ชิด เอย
หน้าส่วนตัว
820
