ณ ที่นี่ "อภิธรรมมูลนิธิ" ได้แย้มผลิ"ดอกแก้วอันแพรวค่า" ประดุจเพชรน้ำหนึ่งซึ่งงามตา พร้อมสมญา "ผู้ให้ใจทรนง" ทางที่เป็นแบบอย่างตามทางพ่อ เธอสานต่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ ประพฤติชอบทุกวันอย่างมั่นคง หวังธำรงความบริสุทธิ์แห่งพุทธธรรม จะเหนื่อยหนักแค่ไหนใจยังสู้ เธอยังอยู่หยัดยืนมิกลืนกล้ำ การเผยแพร่ธรรมะเห็นประจำ งานที่ทำจึงประจักษ์เป็นหลักตรา สิบสามเดือนมีนาเวียนมาถึง วันที่ซึ่ง"เธอพลัดพรากมาจากฟ้า" ขอเคารพนอบน้อมพร้อมวันทา ด้วยมาลากานท์กวีช่อนี้เอย