31 ตุลาคม 2547 15:05 น.
ธันดร
คิดประหลาดไปได้หน้อตัวเรา
คงงี่เง้าไปแล้วทำไมคิด
แฟนคนอื่นเขามีคู่หรือโรคจิต
กลับหงุดหงิดตอนเห็นเขาเอ้อออ
แฟนไม่มีอย่าว่าผมเลยครับ
ต้องแอบหลับฝันเอาน่าหัวร่อ
แฟนไม่มีใครสนบ้างไหมหน้อ
จะได้พอเลิกคิดถึงแฟนใคร
31 ตุลาคม 2547 15:04 น.
ธันดร
รอความรักจากใครคนที่ฝัน
พอถึงวันได้พบกับต้องเศร้า
เขาช่างร้ายเหลือเชื่อเกินกว่าเดา
หลงมัวรักเขาอย่างลืมตัว
ตั้งสตินี่หรืคือความรัก
เฉกเช่นยักษ์อสูรช่างน่ากลัว
เขาคงเห็นว่าเราเป็นลูกวัว
มาทำยั่วไม่รักมาทำไม
31 ตุลาคม 2547 14:59 น.
ธันดร
ยืมแสงจันทร์เอามาให้ไอ้อุ่น
ยืมดาวหนุนเอนกายกลางห้วงฟ้า
ยืมราตรีเป็นบ้านหลับนิทรา
ยืมเวลาพาฝันดั่งใจปอง
ยืมกระต่ายบนจันทร์มาคุยเพื่อน
ยืมดวงเดือนมาคงไม่ขัดข้อง
ยืมมาแค่ราตรีไม่ครอบครอง
ยืมให้น้องขอข้าได้ฝันดี
31 ตุลาคม 2547 14:53 น.
ธันดร
อยากมีใครสักคน
กอดดูฝนช่วยคลายหนาว
หันไปมีแต่เงา
อีกกี่หนาวที่ต้องทน
อิจฉาเขาคนอื่น
มีคู่ชื่นกอดดูฝน
เราเองมีเพียงตน
กับกมลที่เดียวดาย
31 ตุลาคม 2547 14:50 น.
ธันดร
จะทำไมเป็นอะไรท่าจะรัก
ขอสมัครรักเธอดูสักครั้ง
รู้ก็รู้ดูอยู่ไม่อาจหวัง
แต่ก็ยังอยากรักจะทำไม
ไม่กลัวหรอกหากใจต้องเจ็บปวด
แต่ใช่อวดเก่งเธอมันไม่ใช่
เพียงอยากลองให้รู้ให้แน่ใจ
ได้ไม่ได้ไม่ว่าพินิจดู
หน้าส่วนตัว
1680
