8 เมษายน 2548 23:30 น.
ธราญา
ยังไงก็ยังมีเขา...
เหนื่อยมากนะ กับความรัก ในครั้งนี้
ทั้งชีวี จิตใจ มันอ่อนล้า
ทั้งความหวัง ที่ตั้งไว้ ในอุรา
ทั้งเพลา ที่ฉัน ทุ่มเทไป
คิดไว้นะ ว่าคนนี้ แล้วที่ใช่
แต่ไฉน กลับไม่ใช่ เศร้าจริงหนา
เสียดายวัน เวลา ที่ผ่านมา
คิดแล้วพา หดหู่ใจ เฉาเสียจริง...
จากนี้ไป ขอเวลา ฉันสักครู่
ไปฟื้นฟู กายใจ ที่บอบช้ำ
ให้รู้จัก เผื่อใจ และเผื่อจำ
จะไม่ทำ จิตให้เศร้า เฉากว่าเดิม
แต่จะเติม ความรัก ความอบอุ่น
ความละมุน จากครอบครัว เราไงหนา
ทั้งพ่อแม่ พี่น้อง ทุกคนมา
เป็นดังยา สมานใจ เราดีเอย........
%------------------%